พานภพ

พานภพ - ปู่จ๋าน ลองไมค์ (PMC)/คิงส์ ชนาวิทย์

Lyrics by：ชนาวิทย์ อยู่สะอาด/พิษณุ บุญยืน

Composed by：สิทธิชัย พรุ่งแสง

ยังไม่เคยลืมคำสัญญา

ที่เคยให้ไว้

จะรอเพียงแค่เธอ

ไม่ว่าเป็นภพชาติใด

ต่อให้โชคชะตา

จะกั้นเราไกลแค่ไหน

ยังเป็นเธอเสมอ

ในทุกๆลมหายใจ

ต่อให้ต้องตายก็ยอม

เมื่อใจเราสอง

นั้นได้มาผูกพัน

มันจึงเหมือนเอาเชือกด้าย

มามัดมือแล้วก็ผูกกัน

จิตตกอยู่ในภวังค์

ก็เหมือนกับการผูกกรรม

ดวงจิตประภัสสร

หรือว่าโทษที่รอลงทัณฑ์

แม้คืนวันได้ผันผ่าน

เป็นอสงไขย

ใจยังยึดมั่นถือมั่น

มันยังหลงใหล

เวียนว่ายตายเกิด

ที่คฤหัสถ์ต่างก็สงสัย

จะเกิดภพชาติใด

จะตามเธอไปไม่ว่าหนไหน

เมื่อเทียนไข

ได้โดนจุดขึ้นมันย่อมมีแสง

เมื่อความรักได้เกิดขึ้น

มันย่อมมีแผล

เมื่อมีน้ำเป็นธรรมดา

มันย่อมมีแหฺน

ราตรีย่ำมามีดวงดารา

และก็มีแข

เมื่อเราหว่านแห

ลงในรักจิตก็ปรุงแต่ง

นำรักมาเชยชม

แล้วใช้อารมณ์

มาร่วมกินแบ่ง

มีกรรมเป็นแดนเกิด

และไม่ประเสริฐ

ในทุกตำแหน่ง

จะเกิดภพชาติใด

ยังไม่เคยลืมคำสัญญา

ที่เคยให้ไว้

จะรอเพียงแค่เธอ

ไม่ว่าเป็นภพชาติใด

ต่อให้โชคชะตา

จะกั้นเราไกลแค่ไหน

ยังเป็นเธอเสมอ

ในทุกๆลมหายใจ

ต่อให้ต้องตายก็ยอม

หาได้มีญาณ

มีเพียงรูปกายที่หลงในรัก

หลงรูปกลิ่นเสียง

ในใจมันจึงไม่มีมรรค

สมุทัยนิโรธ

แต่ทำไมใจยังทุกข์นัก

หรือว่าต้องนิพพาน

จะทำให้ใจเรานั้นได้พัก

ใจไม่แกร่งพอ

เพราะไม่ใช่ธาตุปฐวี

บางครั้งก็เจ็บแสบ

เหมือนโดนฟาดอัสนี

ผืนดินกลบหน้า

แล้วเน่าไปในปฐพี

จะวนไปสักกี่กัป

ฉันก็จะรักกับเธออยู่ดี

ฉันยอมไม่หลุดพ้น

จากวัฏสงสาร

ฉันยอมจำเจกับการ

ได้ครองสังขาร

อาทรและฟุ้งซ่าน

ไม่อาจจะเข้ากรรมฐาน

เพราะรักที่ให้ไป

มันมากมายและก็ไพศาล

หลงในรัก

ไม่ใช่ตะโจหรือว่ามังสัง

หลงในเธอ

ไม่ใช่เพียงรูปหรือว่าเนื้อหนัง

หากต้องจากกันไป

จะเจอกันใหม่อีกในภายหลัง

ไม่ว่าภพชาติใด

ยังไม่เคยลืมคำสัญญา

ที่เคยให้ไว้

จะรอเพียงแค่เธอ

ไม่ว่าเป็นภพชาติใด

ต่อให้โชคชะตา

จะกั้นเราไกลแค่ไหน

ยังเป็นเธอเสมอ

ในทุกๆลมหายใจ

ต่อให้ต้องตายก็ยอม

ทุกรูปกายย่อมมีการเกิดดับ

แต่ความรักฉัน

จะอยู่กันไปอีกชั่วกัป

ทุกการเกิด

และตั้งอยู่มันก็ต้องดับ

หากผูกสัญญา

ก็วนเวียนไปนานอีกชั่วกัป

ทุกรูปกาย

ย่อมมีการเกิดดับ

แต่ความรักฉัน

จะอยู่กันไปอีกชั่วกัป

ทุกการเกิด

และตั้งอยู่มันก็ต้องดับ

หากผูกสัญญา

ก็วนเวียนไปนานอีกชั่วกัป

ให้ชีพมลายก็ยอม

ต่อให้ต้องตายก็ยอม

ให้ชีพมลายก็ยอม