ลืมแทบไม่ไหว

Hook:

ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว

เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง

กอดที่เธอฝัน คงดีกว่าที่กอดฉัน

ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว

Verse 1:

สติฉันลอยจนยืนไม่ตรง

ข้าวสักมื้อยังกลืนไม่ลง

มีแต่คราบเหล้าที่เปื้อนที่ปาก

เพราะเรื่องที่ผ่านยังลืมไม่ลง

ถนนเส้นเดิมที่เปลี่ยนแปลง

และรวมถึงคนคนที่เปลี่ยนไป

วันนี้ฉันขับผ่านมันคนเดียว

และบางทีมันอาจเสี่ยงไป

เพราะใจฉันมักจะเต้นเวลาที่ขับผ่าน

น้ำตามักไหลมาเอง บางทีต้องเกร็งจนกัดปาก

รู้มั้ยมันทรมาน ที่ฉันต้องยิ้มและจัดฉาก

เพื่อบอกคนอื่นว่าลืมเธอได้ บอกคนอื่นไปว่าเรา สองคนนั้นตัดขาด

และภาวนาให้เธอเข้มแข็ง

และใครจะรู้ว่าใจฉันกดดัน

ขอโทษที่ฉันนั้นเคยมีเล่ห์แหลม

เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ความรักเราทั้งสองต้องจบกัน

มันคงไม่แปลกที่เธอจะไล่ผมไป

บางทีการไม่นึกถึงมันคงจะได้ผลไว

เพราะอะไรที่จะเกิดสักวันนึงก็ต้องเกิด

แต่ช่างเถอะผมไม่ค่อยอยากมาเครียดหรือว่าอยากมาสนใคร

และก็รสชาติชีวิตบางทีมันก็ขมไป

อย่าลืมบอกกับตัวเอง คนดี ๆ มีถมไป

และคำสุดท้าย ยินดีด้วยนะ

ลืมผมได้เลยไม่จำเป็นต้องสนใจ

Hook:

ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว

เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง

กอดที่เธอฝัน คงดีกว่าที่กอดฉัน

ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว

ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น

ฉันขอให้เธอเจอคนที่ดีที่ให้ได้มากกว่าฉัน

ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านี้

ดีที่สุดแล้วเธอสำหรับคนบ้าอย่างฉัน

เก็บเอานาฬิกามา เราจะเจอกันในอีกไม่ช้า

แค่ตอนนี้ยังลืมเธอไม่ไหว

Verse 2:

ตอนนี้เธอคงถึงคราวเคือง

ฉันอธิษฐานกับดาวเดือน

ฉันอวยพรให้เธอเจิดจรัสและเปล่งประกายเหมือนดาวเรือง

สถานที่ที่ต่างๆที่เราเยือน

เจ้าหญิงพบรักชาวเมือง

เราใช้เวลากันเพียงไม่นาน

จนพบเจอเรื่องราวที่เราเอือม

สมเพศตัวเองที่ร้องขอความรักจากใคร

ครั้งนึงเธอเคยเป็นที่ประทับเป็นคนที่รับฝากใจ

แต่ว่าใครมันจะไปคิดวันนึงเธอจะพลัดจากไป

เพราะเธอเป็นผู้หญิงแค่เพียงคนเดียวที่ฉันเคยรักกว่าใคร

ฉันรู้ว่าเธอสบายใจมาก

ฉันควรจะละอายใจบ้าง

ภาพความทรงจำเราจะไม่หายตราบใดที่เราไม่ตายไปข้าง

ภาพเธอยังวนอยู่ภายในบ้าน

เป็นสีเป็นสันเป็นลวดลายในบ้าน

ฉันอาจวุ่นวายไปบ้าง

จู้จี้จุกจิกทำตัวควาย ๆ ไปบ้าง

สิ่งที่อยากลืมแต่ทำไมฉันจดจำ

และก็เพลงโปรดของเธอฉันมักกลับไปกดฟัง

สิ่งที่เราสร้างวันนี้กลับต้องต้องหมดกัน

ไม่มีดวงกับความรักมันช่างน่าตลกจัง

และไอสิ่งที่ฉันพูดไม่ได้พูดเพื่อกดดัน

จุดหมายปลายทางของเราไม่บรรจบกัน

หายใจเข้าออกไม่กี่รอบก็หมดวัน

เรื่องความรักของเราสองขอเป็นฉันที่จบมัน

Hook:

ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว

เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง

กอดที่เธอฝัน คงดีกว่าที่กอดฉัน

ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว

ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว

เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง

กอดที่เธอฝัน คงดีกว่าที่กอดฉัน

ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว

ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว

เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง

กอดที่เธอฝัน คงดีกว่าที่กอดฉัน

ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว