ฟังเพลงความรับผิดชอบ (Responsibility)

เพลง: ความรับผิดชอบ (Responsibility)

ศิลปิน: The Darkest Romance

เนื้อร้อง: ธิติวัฒน์ รองทอง

ทำนอง: The Darkest Romance

เรียบเรียง: The Darkest Romance

ทําไปทําไปทําไป

แรงยังมีก็ทําไปทําไปทําไป

ยังไม่ตายก็ทนไปทนไปทนไป

สนตะพายมันเข้าไปเข้าไปเข้าไป

ทําไปทําไปทําไป

บอกตัวเองให้ทําไปทําไปทําไป

แม้ว่ามันต้องจําใจจําใจจําใจ

แต่นี่คือหน้าที่ฉันไงฉันไงฉันไง

ค่านิยมกรอกหูฉันให้ดิ้นรน

กิเลสหนาผลักฉันให้ก้มหน้าทน

บุญและคุณหลอกหลอนเป็นรายบุคคล

เริ่มไม่แน่ใจว่านี่คือควายหรือนี่คือคน

แต่...ต้องทน

ทําไมทําไมทําไม

มีคําถามอยู่ในใจในใจในใจ

ว่าที่ทําอยู่นี่เพื่อใครเพื่อใครเพื่อใคร

ต้องเหนื่อยต้องเจ็บไปทําไมทําไมทําไม

เพื่อเงินเพื่อทองเพื่อฝันเพื่อทุกคนที่ตั้งหวัง

คาดหวังคาดคั้นเพื่ออยู่รอดเพื่อหน้าที่

ก้าวหน้าเลื่อนขั้น

เพื่อโลกทั้งใบ...ต้องทํามันทํามันทํามัน

ค่านิยมกรอกหูฉันให้ดิ้นรน

กิเลสหนาผลักฉันให้ก้มหน้าทน

บุญและคุณหลอกหลอนเป็นรายบุคคล

เริ่มไม่แน่ใจว่านี่คือควายหรือนี่คือคน

แต่...ต้องทน

สองมือเปล่ารับมือทุกเรื่องราว

แบกภาระกินเปล่าขึ้นใส่หลัง

ต้องถือความรับผิดชอบทุกวัน

ชีวิตฉันแท้จริงเป็นของใคร

ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน

หรือที่ใครไหว้วานแล้วทําได้เช่นนั้น

และเพราะทุกคนมันมีแต่ความต้องการ

ฉันจึงต้องทํางานใช่ไหม

ต้องมีต้องมีอย่างเขา

ต้องเอาต้องได้อย่างนั้น

ต้องรวยเหมือนที่เคยฝัน

สักวันฉันต้องทําได้

ต้องมีบ้านเรือนสุดหรู

ต้อง cool ให้คนยอมรับ

คนรักต้องอิ่มต้องหลับสบาย

พ่อไม่ต้องห่วงแม่ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวส่งเงินไป

ญาติไม่ต้องส่องน้องไม่ต้องเสี่ยง

เลี้ยงดูได้ไหว

หนี้จะโดนปลดรถจะมีขับรักจะโตใหญ่

ฉันต้องทําได้ฉันต้องทําได้ฉันต้องทําได้

พ่อไม่ต้องห่วงแม่ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวส่งเงินไป

ญาติไม่ต้องส่องน้องไม่ต้องเสี่ยง

เลี้ยงดูได้ไหว

หนี้จะโดนปลดรถจะมีขับรักจะโตใหญ่

ฉันต้องทําได้ฉันต้องทําได้ฉันต้องทําได้

พ่อไม่ต้องห่วงแม่ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวส่งเงินไป

ญาติไม่ต้องส่องน้องไม่ต้องเสี่ยง

เลี้ยงดูได้ไหว

หนี้จะโดนปลดรถจะมีขับรักจะโตใหญ่

ฉันต้องทําได้ฉันต้องทําได้ฉันต้องทำ

ค่านิยมกรอกหูฉันให้ดิ้นรน

กิเลสหนาผลักฉันให้ก้มหน้าทน

บุญและคุณหลอกหลอนเป็นรายบุคคล

เริ่มไม่แน่ใจว่านี่คือควายหรือนี่คือคน

แต่...ต้องทน

สองมือเปล่ารับมือทุกเรื่องราว

แบกภาระกินเปล่าขึ้นใส่หลัง

ต้องถือความรับผิดชอบทุกวัน

ชีวิตฉันแท้จริงเป็นของใคร

ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน

หรือที่ใครไหว้วานแล้วทําได้เช่นนั้น

และเพราะทุกคนมันมีแต่ความต้องการ

ฉันจึงต้องทํางานใช่ไหมใช่ไหมใช่ไหม

คุณเคยประสบปัญหา

ในการใช้ชีวิตของคุณทุกวันนี้ใช่หรือไม่

บางทีคุณรู้สึกว่าคุณกําลังเอาชีวิตมาทิ้ง

คุณหมดอาลัยตายอยาก

อยากจะหนีออกจากที่ที่คุณอยู่

รู้สึกว่าชีวิตที่คุณมีตอนนี้

คุณแทบจะไม่ได้ใช้มันเพื่อตัวคุณเองเลย

คุณเอาความสามารถหยาดเหงื่อแรงงาน

มาทิ้งให้กับคนที่ไม่เห็นค่า

คุณรู้ไหมว่าชีวิตของคุณจริงจริงน่ะมีค่านะ

โอ้วไม่ไม่ไม่

เราไม่ได้มาอยู่ที่นี่เพื่อให้ทางออกกับคุณ

เราไม่มีอํานาจในการตัดสินใจของคุณขนาดนั้น

แต่เราอยู่ที่นี่เพื่อฟังคุณระบาย

คุณเหนื่อยคุณเสียใจคุณเสียเวลา

คุณไม่จําเป็นต้องทํามันในสิบนาทีนี้ก็ได้

เราไม่มีของสมนาคุณให้คุณหรอก

แต่ชีวิตบางทีมันก็จะสมน้ำหน้าคุณเสมอแหละ

ไม่ต้องโทรหาเราโทรจิตคุยกับตัวเองเถอะ

เอาชีวิต...คืนมาเอาเวลา...คืนมา

เอาความฝัน...คืนมา เอาจิตใจ...คืนมา

เอาชีวิต...คืนมา