邓丽君

ตุนลี่จวิ้น เกิดเมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1953 ที่เมืองหยุนหลิน มณฑลไต้หวัน ประเทศจีน มีบรรพบุรุษมาจากเมืองต้าหมิง มณฑลเหอเป่ย ตุนลี่จวิ้น เป็นนักร้องชาวไต้หวันและหนึ่งในตัวแทนของเพลงเอ็นกะในยุคโชวะของญี่ปุ่น ในปี ค.ศ. 1967 ตุนลี่จวิ้น ได้ปล่อยอัลบั้มเดี่ยวชุดแรก "เพลงของตุนลี่จวิ้น — ฟงหยางฮวากว๋อ" และเริ่มต้นอาชีพการร้องเพลง ในปี ค.ศ. 1969 ตุนลี่จวิ้น ได้ร้องเพลงธีมของละครโทรทัศน์ชุด "จิงจิง" ซึ่งทำให้เธอได้รับความนิยมในไต้หวัน ในช่วงต้นทศวรรษ 1970 ตุนลี่จวิ้น ได้ร้องเพลง "หมื่นคำพูด" และ "เสียงคลื่นทะเล" ซึ่งช่วยให้เธอเข้าสู่ตลาดเพลงของฮ่องกงและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในปี ค.ศ. 1974 ตุนลี่จวิ้น ได้ร้องเพลง "คังโคะ" ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของอาชีพในวงการบันเทิงของญี่ปุ่น ในปี ค.ศ. 1980 ตุนลี่จวิ้น ได้รับรางวัลนักร้องหญิงยอดเยี่ยมคนแรกจากรางวัลกินซงเจี้ยง ของไต้หวัน ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 ตุนลี่จวิ้น ได้รับเชิญให้จัดคอนเสิร์ตเดี่ยวที่ศูนย์ศิลปะลินคอล์น ศูนย์ศิลปะมิวสิกเซ็นเตอร์แห่งลอสแอนเจลิส และคาสิโนซีซาร์ส พาเลซ ในลาสเวกัส ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 ตุนลี่จวิ้น ได้สร้างรูปแบบดนตรีใหม่ที่ผสมผสานระหว่างการร้องเพลงแบบป็อปและเพลงเอ็นกะแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น ระหว่างปี ค.ศ. 1984 ถึง 1986 ตุนลี่จวิ้น ได้รับรางวัลใหญ่จากงานประกาศรางวัลญี่ปุ่น ได้แก่ รางวัลญี่ปุ่นยูเรียร์อะวอดส์ และรางวัลญี่ปุ่นยูเรียร์บโรดคาสติ้งอะวอดส์ ด้วยเพลง "ตสึคุไน" (เพลง "การชดใช้") "อิชิโอ" (เพลง "คนรัก") และ "โทโนะนากาเระนิมิโอมาคาเซะ" (เพลง "ฉันเพียงแค่ห่วงคุณ") ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1987 ตุนลี่จวิ้น ใช้ชีวิตแบบครึ่งๆ กลางๆ และในปี ค.ศ. 1989 ได้ประกาศว่าจะไม่แสดงสดอีกต่อไป ยกเว้นการแสดงเพื่อการกุศล ตุนลี่จวิ้น เสียชีวิตเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1995 ที่เมืองเชียงใหม่ ประเทศไทย ในปีเดียวกัน งานประกาศรางวัลเพลงฮิตสิบอันดับแรกของฮ่องกง ได้ยกย่องตุนลี่จวิ้น ด้วยรางวัล "กินซิงเจี้ยง" รางวัลญี่ปุ่นยูเรียร์บโรดคาสติ้งอะวอดส์ รางวัลญี่ปุ่นยูเรียร์อะวอดส์ และรางวัลญี่ปุ่นเรคคอร์ดอะวอดส์ ได้ยกย่องตุนลี่จวิ้น ด้วยรางวัล "พิเศษเพื่อความคุ้มครอง" ในปี ค.ศ. 1996 รางวัลกินกูเจี้ยง ของไต้หวัน ได้ยกย่องตุนลี่จวิ้น ด้วยรางวัล "การมีส่วนร่วมพิเศษ" ในปี ค.ศ. 2007 ตุนลี่จวิ้น ได้รับการยกย่องจากพิพิธภัณฑ์ดนตรีโคฮา masaomi แห่งญี่ปุ่น ในฐานะผู้ได้รับรางวัล "ห้องสมุดดนตรีป็อป"