เดียวดาย

เดียวดาย - พัณนิดา เศวตาลัย

Written by：ธีระศักดิ์ อัจจิมานนท์/ลดาวัลย์ โสมศรี

เดียวดายอาดูร

สิ้นสูญแล้วทุกทุกสิ่ง

เธอมาทอดทิ้ง

จากไปแสนไกลสุดไกล

จำใจจำทนหม่นหมอง

เพ้อร้องร่ำไห้

โอ้ยอดดวงใจ

แสนเศร้าโศกตรม

จำใจจำฝืนกล้ำกลืน

ชอกช้ำเหลือเอ่ย

เธอทำเมินเฉย

ห่างเหินทำเมินไม่มอง

ยามใดใจเหงา

เฝ้าดูนวลแสงจันทร์ส่อง

ใจคอยร่ำร้อง

เรียกหาแต่เธอ

ทอดทิ้ง

ทอดทิ้งฉันไปแสนไกล

สุดอาลัยในรักหักหาย

ปวดร้าวปวดร้าว

เหลือใจหมองไหม้

หมดเยื่อใยมิหวนคืนมา

คอยคอยหา

ตั้งตาคอยเธอคืนกลับ

เธอไปลาลับ

จากฉันคืนวันผ่านไป

คอยเธอหวน

กลับมาเคียงชิดใกล้

ไยเป็นไฉน

คอยเก้อเดียวดาย

ทอดทิ้ง

ทอดทิ้งฉันไปแสนไกล

สุดอาลัยในรักหักหาย

ปวดร้าวปวดร้าว

เหลือใจหมองไหม้

หมดเยื่อใยมิหวนคืนมา

คอยคอยหา

ตั้งตาคอยเธอคืนกลับ

เธอไปลาลับ

จากฉันคืนวันผ่านไป

คอยเธอหวน

กลับมาเคียงชิดใกล้

ไยเป็นไฉน

คอยเก้อเดียวดาย

ไยเป็นไฉน

คอยเก้อเดียวดาย