ในคืนที่ฝนตก

ในคืนที่ฝนตกฉันคงนอนเหงา

เหน็บหนาวหัวใจที่ว่างเปล่า

วันที่ไม่มีเธอข้างกาย

เมื่อไหร่ที่รักของฉันจะกลับมา

ปลอกหมอนมีคราบของน้ำตา

เพราะความคิดถึงเธอมากเกินไป

ในวันที่ฝนพรำ

กลางค่ำกลางคืนปฏิเสธไม่ได้

ว่าฉันนั้นคิดถึงเธอจนร้องไห้

เหงาอย่าบอกใคร

หัวใจมันเรียกร้องต้องการแค่เธอ

ก็ไม่รู้ทำไม

คงจะเป็นความรักตั้งแต่ปางก่อน

เก็บมาคิดมาฝันเก็บมาบั่นทอน

ย้อนให้เจ็บไปหัวใจที่เปียกปอน

เพราะฝนพัดพาความเหงามาเยือน

เธอจะคิดถึงกันบ้างมั้ย

ในวันที่เราต้องไกล

กลัวเธอไปรักคนอื่น

ฉันเพียงต้องฝืนกลั้นน้ำตาเอาไว้

และรอคอยเธอต่อไป

ในคืนที่ฝนตกฉันคงนอนเหงา

เหน็บหนาวหัวใจที่ว่างเปล่า

วันที่ไม่มีเธอข้างกาย

เมื่อไหร่ที่รักของฉันจะกลับมา

ปลอกหมอนมีคราบของน้ำตา

เพราะความคิดถึงเธอมากเกินไป

ในวันที่ฝนพรำ

ขอแค่มีเธอฉันนอนหลับตาฝันดี

ไม่เคยคิดกลัวฟ้าฝนได้เลยสักที

พอมาตอนนี้หัวใจเริ่มสั่นไหว

กลายเป็นคนคิดร้าย

แค่นอนปิดไฟยังไม่ได้

เธอก็เป็นใช่มั้ย

ในวันที่เราต้องห่างไกล

เหมือนว่าในสมอง

ฉันต้องการเพียงแค่เธอ

ละเมอถึงเธอทุกค่ำคืน

ในคืนที่ฝนตกฉันคงนอนเหงา

เหน็บหนาวหัวใจที่ว่างเปล่า

วันที่ไม่มีเธอข้างกาย

เมื่อไหร่ที่รักของฉันจะกลับมา

ปลอกหมอนมีคราบของน้ำตา

เพราะความคิดถึงเธอมากเกินไป

ในวันที่ฝนพรำ