เสน่ห์สาวเวียงพิงค์

สูเอยเจ้าเอยตัวเปิ้นบ่ได้เคย

เห็นเลยว่าเจ้างาม

แรกเห็นเปิ้นอยากอยู่เคยง

ร่วมเรียงเคียงคู่นงราม

อยากคลอเคล้าเจ้าอยู่ทุกยาม

สุดจะหักห้ามใจ

โปรดเอ็นดูเปิ้นหน่อยที่ฮัก

แม้นเพียงบ่เคยฮู้จัก

เจ้าอย่าหักจากห้วงหทัย

เปิ้ลบอกฮักฮักจากขั้วหัวใจ

บ่ต้องกลัวหมองไหม้

ว่าใจเปิ้ลฮักบ่จริง

สูเอยเจ้างาม

เปิ้ลติดสอยห้อยตาม

ถึงถิ่นงามแม่ยอดหญิง

เปิ้ลอยู่ภาคกลางแสนไกล

แต่ใจไม่วายประวิง

เฝ้าแต่คิดถึงเวียงพิงค์

ลืมทุกสิ่งเมื่อพบนวล

เสน่ห์เจ้าดลให้เปิ้ลคลายช้ำ

ทุกยามชั่วคืนและค่ำ

เจ้าทำให้เปิ้ลคร่ำครวญ

ภาพของนาง

นั้นเหมือนดังจะร้องชวน

หัวใจเปิ้นนี้ป่วน

คร่ำครวญเพ้อพร่ำแต่หา

สูเอยขวัญใจ

อย่าตัดเยื่อทิ้งใยโปรดได้เวทนา

หากเปิ้นและเจ้าอยู่เคียง

ร่วมเตียงคืนวันวิวาห์

เปิ้นจะขอตัดใจลา

เอาไว้ชาติหน้าค่อยมาพบกัน

หากเมตตาให้เปิ้นคลายช้ำ

สูเจ้าจะตอบสักคำ

ที่เปิ้นพร่ำจำนรรจ์

เปิ้นจะพาฮักเจ้าเข้าวังวิมาน

ขอใจเจ้าจงฮักมั่น

วิมานฝันอยู่รำไร