แม่ขอโทษ

แม่ขอโทษ - พงษ์สิทธ์ คำภีร์

Written by：พงษ์สิทธ์ คำภีร์

กุมมือลูกเอาไว้

ส่งใจถึงใจลูก

เลือดเนื้อเราพันผูก

แก้วตาดวงใจแม่

สุขใจแม่เหลือเกิน

เจ้าเพลินลงเล่นน้ำ

เสียงคลื่นกระทบฝั่ง

แว่วดัง พ่อเจ้าอยู่ไกล

แต่ไม่มีรักใดล้นใจ

เท่าพ่อรักลูก

แม่ไม่เสียใจ

เพราะไม่มีรักใด

ล้นใจเท่าแม่รักลูก

สุขใจแม่เหลือเกิน

เจ้าเพลินลงเล่นน้ำ

เสียงคลื่นกระทบฝั่ง

แว่วฟัง กลับหาย

ทะเลช่างใจร้ายยื้อยุด

ฉุดลูกไว้ม้วนลงหาความตาย

มือแม่เกี่ยวเจ้าไว้

หัวใจแตกสลาย

นี่ฝันหรือความจริง

แล้วใยต้องเป็นลูก

สองมือแม่นี้

ไม่อาจเหนี่ยวรั้งลูกไว้

จากความตาย

ลูกจมหายไปต่อหน้า ต่อตา

คร่ำครวญคิดถึงแม่อยาก

จมหายตกตายได้แทนกัน

ลูกเอ๋ย

แม่ขอโทษ

ลูกจ๋า

อ้อนวอนฟ้าดิน

อยากให้เป็นความฝัน

สิ่งเดียวที่หวังไว้

อยากได้ร่างของลูก

หัวใจเราพันผูก

แต่บัดนี้ ไม่มีลูก