ทุกข์ร้อยแปด

ทุกข์ร้อยแปด - ชาย เมืองสิงห์

Written by：Anonymous

โอย โอ้ย

ฮือ กลัวแล้ว กลัวแล้ว

กลัวแล้ว เจ้าข้า

ความทุกข์เจ้าขา

เวทนาลูกบ้าง

ยากดีมีจน

ละก็ไม่พ้นกองเวร

ทุกข์ยาก ทุกข์เย็น

ไม่วายเว้น หม่นหมาง

ดินฟ้าเหี้ยมโหด

โกรธเคืองเกลียดชัง

ละไม่สงสาร ลูกช้าง

โถช่าง กระไร

เกิดเป็นคนจน

ก็ต้องทน อดออม

แต่งตัว ออมชอม

ยอมทุกข์ ทนได้

ทุกข์อด ทุกข์อยาก

ลำบาก ลำบน

เกิดมาจน

ดิ้นรนไปไฉน

ข้าวสาร กรอกหม้อ

เราจะไปขอ ทานใคร

ทนหิว ทนโหย

โอ๊ยโอยปวดใจ

ก็ยากจน

ยากจนเสียเมื่อไร

อยากกอดเข่า ร้องไห้

ทุกข์ไม่ มีกิน

เกิดเป็นชาวนา

โถต้องหน้าดำ

ลำบาก ตรากตรำ

จำทุกข์ ทั้งสิ้น

หากเทวดา

ละฝนฟ้าอำนวย

ก็เหมือนได้ช่วย

ปลดหนี้ ปลดสิน

ถ้าฝนสั่งฟ้า

ลงมาท่วมดิน

นาล่มปีไหน ไม่มีข้าวกิน

ต้องแต่งตัว

แต่งตัวขาดวิ่น

ทุกข์ไม่สร่างสิ้น

นอนกับดิน กินกับทราย

โอ้ย ทุกข์ มีรักมีสุข

มีทุกข์ตระหนัก

ที่ไหนมีรัก

มักมีทุกข์ง่ายๆ

ทุกข์ รูปไม่หล่อ

ทุกข์ พ่อไม่รวย

ทุกข์ แฟนไม่สวย

สำรวย เฉิดฉาย

ทุกข์ ไร้เงินแสน

ทุกข์ แฟนกลับกลาย

สาว แก่แม่หม้าย

ทุกข์ชายไม่แล

อนึ่งจนทนทุกข์

ละจนมีลูก มีเต้า

สุขกินเกลือคลุกข้าว

อยู่จนเถ้า จนแก่

เกิดมี ลูกชาย

หมายใจจะได้บวช

ชาวบ้าน ก็สวด

กันกระแหนะ กระแหน

พ่อนาค เนื้อหอม

มีสาวมาตรอม เกาะแจ

กลัวไม่พ้น พรรษา

ละสีกา ชะแง้

ห่วงบ้าน ห่วงบ้าน จะแย่

ละเพราะสีกา ท้องแก่

ทุกข์แย่ เชียวแม่คุณ

เกิดเป็น ผู้หญิง

ทุกข์ยิ่งกว่าใคร

ทุกข์น่าเห็นใจ

ละวุ่นวายว้าวุ่น

เกิดเป็นลูกเลี้ยง

โดนแม่เลี้ยงก็ด่า

ทุกข์โศรกไม่สร่างซา

ละด่าว่าเฉียวฉุน

พอหลงเมียน้อย

พลอยลืมบาปบุญ

ไอ้จะรีบมีผัว

ก็ทุกข์กลัวขาดทุน

แม่เอย ละแม่เอย แม่คุณ

ตักบาตรทำบุญ

เอาไว้เถิดสบาย

โอย โอ้ย

แต่ฉันมีทุกข์

มีทุกข์มากกว่า

ทุกข์นักทุกข์หนา

ละเบื่อละอาแหนงหน่าย

ทุกข์เรื่องลูกๆ

ทุกข์เรื่องเมียๆ

ทุกข์กระปรก กระเปี้ย

หละค่อยละเหี่ยไม่หาย

ทนทุกข์ร้อยแปด

แผดเผาใจกาย

ผวะผวงวุ่นวาย

วุ่นวายอนิจจา

ทุกข์จัง ทุกข์จัง ธรรมดา

ทุกข์ใจ ทุกข์ใจ อนิจจา

ทุกข์จัง ทุกข์จัง ธรรมดา

ทุกข์จัง ทุกข์จัง

ยาม ชรา