สมน้ำหน้า

สมน้ำหน้า - Oblivious

Written by：Oblivious

สายไปแล้วใช่ไหม

อ้อนวอนเพียงใด ก็คงไร้ค่า

เธอคงทนมานาน

อยู่กับฉันด้วยน้ำตา

ยิ่งทุ่มเทเท่าไหร่

ในหัวใจยิ่งล้ายิ่งช้ำ

เธอคงจะคิดถูกแล้วที่เลิกลา

ไม่มีสิทธิ์จะว่าเธอ

ผิดที่ฉันนั้นไม่เคยจะรักเธอ

ให้มากพอ

คงไม่ขอให้อภัยในสิ่งที่ทำ

โอกาสสุดท้ายที่มี

ก็ยังทำเลวซ้ำๆ

มันสมน้ำหน้าตัวเอง

ไม่ดูแลให้ดี

ไม่เคยจะมีเรื่องราวสวยงาม

ใครจะไปยอมทน

อยู่กับคนไม่ได้ความ

เธอสมควรทิ้งฉันไป

ปล่อยให้คนใจร้ายต้องช้ำ

เธอคงจะทำถูกแล้วที่เลิกลา

ไม่มีสิทธิ์จะห้ามเธอ

ผิดที่ฉันนั้นไม่เคยจะรักเธอ

ให้มากพอ

คงไม่ขอให้อภัยในสิ่งที่ทำ

โอกาสสุดท้ายที่มี

ก็ยังทำเลวซ้ำๆ

มันสมน้ำหน้าตัวเอง ฉันเอง

คนเลวอย่างฉันก็ควรไม่เหลือไคร

ไม่มีอะไรแก้ตัวได้เลย เลว

ฉันมันเลว ไป ทิ้งฉันใว้

ผิดที่ฉันนั้นไม่เคยจะรักเธอ

ให้มากพอ

คงไม่ขอให้อภัยในสิ่งที่ทำ

โอกาสสุดท้ายที่มี

ก็ยังทำเลวซ้ำๆ

มันสมน้ำหน้าตัวเอง ฉันเอง

คนเลวอย่างฉันก็ควรไม่เหลือไคร

อีกต่อไป

ไม่มีอะไรแก้ตัวได้เลย

ฉันเป็นคนผิดมันก็ควรเจ็บช้ำ

ได้แค่สมน้ำหน้าตัวเอง ฉันเอง

สมน้ำหน้าตัวเอง