คิดถึงบ้าน

ผ่านมาแล้วเนิ่นนาน

นึกถึงวันวานครั้งเราไร้เดียงสา

เคยตามพ่อจับปูจับปลา

แม่สอนเย็บผ้าย่าสอนหุงข้าว

ตามพ่อเฒ่านั่งเรือตังเก

จนหวันโพล้เพล้ลับขอบฟ้า

เคยล้อมวงกินข้าว

พร้อมหน้าพร้อมตา

แต่วันนี้ลูกจากบ้านมาเมืองกรุง

คิดถึงบ้านเราเหลือเกิน

ไม่ได้หลบบ้านนานราสา

ยังคิดถึงพ่อเฒ่าคิดถึงแกงพุงปลา

หนังลุงโนราห์

ยังคงเตือนว่าออออ

ถึงแอบร้องไห้ถึงมีน้ำตา

ถึงดาวบนฟ้าไม่อยู่ข้างกาย

ยังคิดถึงบ้านคิดถึงหนำร้าย

ที่ๆเราจากมา

ไม่เคยลืมถิ่นยังกินลูกตอ

ไม่นานเกินรอลูกขอสัญญา

ความสำเร็จลูกอิเอาหลบมา

พร้อมใบปริญญาให้ภูมิใจ

คิดถึงบ้านเราเหลือเกิน

ไม่ได้หลบบ้านนานราสา

ยังคิดถึงพ่อเฒ่า

คิดถึงแกงพุงปลา

หนังลุงโนราห์

มันยังเตือนว่าออออ

ถึงแอบร้องไห้ถึงมีน้ำตา

ถึงดาวบนฟ้าไม่อยู่ข้างกาย

ยังคิดถึงบ้านคิดถึงหนำร้าย

ที่ๆเราจากมา

ไม่เคยลืมถิ่นยังกินลูกตอ

ไม่นานเกินรอลูกขอสัญญา

ความหวังที่รอตั้งแต่วันที่ลา

อีกไม่นานลูกจะหลบมา

ถึงแอบร้องไห้ถึงมีน้ำตา

ถึงดาวบนฟ้าไม่อยู่ข้างกาย

ยังคิดถึงบ้านคิดถึงหนำร้าย

ที่ๆเราจากมา

ไม่เคยลืมถิ่นยังกินลูกตอ

ไม่นานเกินรอลูกขอสัญญา

ความหวังที่รอตั้งแต่วันที่ลา

อีกไม่นานลูกจะหลบมา

พร้อมความภาคภูมิใจ

อีกไม่นานลูกจะหลบไปที่บ้านเรา