ฟังเพลงSlum (Explicit)

Slum (Explicit) - PP'Dreams

Lyrics by：Jirapong Markpetch

Composed by：Jirapong Markpetch

เลี้ยวซ้ายมาจากท้ายซอย

บนแผ่นไม้ที่ปูเป็นทางเดินซอย

แม่งยังไม่เจริญ

ข้างใต้อ่ะน้ำครำ

นี่แดนสลัม

Miamigo

เหลือบมองบนทางเท้า

Losiento

ก้มหน้าแล้วมองทาง

จงเดินตาม

ทุกซอกซอย

ซ้ายขวามีคนมารอคอย

จับกุม

นิ่งไว้อย่าใจลอย

อ่ะ

ไฟส่องทางมันน้อยนิด

แสงสลัววันคืนที่มืดมิด

ด้วยสายตาที่มองมา

มองหา

มันเย็นชา

ไม่มีเสียงหรือวาจา

มีแต่สายตา

ที่จ้องมอง

เหมือนกูเป็นคนผิด

กูไม่มีสิทธิ์

ในจุดยืน

กูต้องก้มหน้าลงแค่พื้น

กล้ำกลืนฝีนทนในโชคชะตาที่อับ

จนในค่ำคืน

เฮ้อย่า

อยากจะเปลี่ยน

อยากจะหักอยากจะเข็ด

อยากจะห้ามใจเดิน

ซ้ำทาง

มีทางเลือกสองทาง

ทางหนึ่งขายยา

ทางหนึ่งต้องเป็นคนดี

มีใครช่วยชี้ทาง

โอ้ว่าตัวข้า

อยากจะทำดี

ให้ชีวิตมีค่า

ผู้คนไม่เมตตา

ลูกเมียหายหน้า

กูต้องโสกาอย่างนี้

มีใครช่วยชี้ทางออก

เสียงฝีเท้ากับกลิ่นเน่าของรอยอาชญากรรม

เตือนไว้ให้ใจมันจดจำ

ทุกชีวิต

ที่เกิดมาในแดนดินแดนสลัม

Come down

ด้วยเรื่องราว

ที่เล่าต่อกันมา

ปากต่อปากด้วยวาจา

บทเรียนอนิจจา

ทางเลือกที่ไม่กี่ทางของพวกเหลือก

ขอแดนระยำที่พวกมึงเรียกว่าชั้นต่ำ

ที่คำที่พวกผู้ดีเขาบอก

Por favor

เบื้องหลังความกรุณาที่ช่วยเหลือ

แต่เรื่องราวของแดนนี้

มันไม่จบหลบไม่ได้

ทางที่มีพวกเขาคงดีไม่ได้

ด้วยชีวิต

ที่ต่อสู้ชโลมด้วยเหงื่อกับน้ำตา

สังกะสีกลับแผ่นไม่

กลายเป็นบ้านบดบังกายา

เกิดและตายอยู่ในซอย

ลูกเมียยังรอคอยการกลับมาของพ่อมึง

กูยังรอคอย

การกลับมาจากท้ายซอย

เฮ้อย่า

อยากจะเปลี่ยน

อยากจะหักอยากจะเข็ด

อยากจะห้ามใจเดิน

ซ้ำทาง

มีทางเลือกสองทาง

ทางหนึ่งขายยา

ทางหนึ่งต้องเป็นคนดี

มีใครช่วยชี้ทาง

โอ้ว่าตัวข้า

อยากจะทำดี

ให้ชีวิตมีค่า

ผู้คนไม่เมตตา

ลูกเมียหายหน้า

กูต้องโสกาอย่างนี้

มีใครช่วยชี้ทางออก

กลับมายืนด้วยชีวิตกล่ำกลืน

เมียกูกลับกลายเป็นโสเภณี

คนที่บ้านกลายเป็นพู่ตา

เด็กจรจัดข้างถนน

ขายพวงมาลัย

เด็กคนนี้นี่ใคร

นี่ไงลูกกูตอนที่กูนั้นจากไป

อยู่ในเรือนจำ

กลับพันธนาการที่บดบังแสงสว่างสารยำ

กลับมา

สู่โลก

เดินทางเข้าหาแดนดิบ

ถิ่นเดิม แดนสลัม

Come to town

กูไม่กลับไป

กูไม่ comedown

กลิ่นเดิม

ถิ่นเดิม

หน้าใหม่

วิธีชีวิตเดิม

ชีวิตกูไม่สวยงาม

ฝันกูก็หายไป

กลับมารับแล้ว

กูจะกลับไป

จบแล้วชีวิตข้างถนนของพวกกูอันอับจน

ผู้คนจะเปลี่ยนไปสับสนและอ่อนล้า

ทางที่มีจะพาไป

สุดท้าย

กูต้องกลับไปขายยา

เฮ้อย่า

อยากจะเปลี่ยน

อยากจะหักอยากจะเข็ด

อยากจะห้ามใจเดิน

ซ้ำทาง

มีทางเลือกสองทาง

ทางหนึ่งขายยา

ทางหนึ่งต้องเป็นคนดี

มีใครช่วยชี้ทาง

โอ้ว่าตัวข้า

อยากจะทำดี

ให้ชีวิตมีค่า

ผู้คนไม่เมตตา

ลูกเมียหายหน้า

กูต้องโสกาอย่างนี้

มีใครช่วยชี้ทาง

เฮ้อย่า

อยากจะเปลี่ยน

อยากจะหักอยากจะเข็ด

อยากจะห้ามใจเดิน

ซ้ำทาง

มีทางเลือกสองทาง

ทางหนึ่งขายยา

ทางหนึ่งต้องเป็นคนดี

มีใครช่วยชี้ทาง

โอ้ว่าตัวข้า

อยากจะทำดี

ให้ชีวิตมีค่า

ผู้คนไม่เมตตา

ลูกเมียหายหน้า

กูต้องโสกาอย่างนี้

มีใครช่วยชี้ทางออก