ฟังเพลงกลิ่นลาบที่สีลม

กลิ่นลาบที่สีลม - มนต์แคน แก่นคูน (Monkan Kankoon)/ตรี ชัยณรงค์ (ตรี ชัยณรงค์ ฟ้าหงส์เหิร)/เบียร์ พร้อมพงษ์

Lyrics by：สลา คุณวุฒิ/จอมพล เพ็ชรประไพ

Composed by：จอมพล เพ็ชรประไพ/ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว

ผู้เฒ่าเพิ่นว่า

หม่องใด๋ที่ใด๋มีกลิ่นลาบงัว

บ่ต้องมาตั๋ว

เพราะกลิ่นข้าวคั่วมันตั๋วบ่ได้

ผู้เฒ่าเพิ่นว่า

หม่องใด๋ที่ใด๋มีกลิ่นลาบงัว

บ่ต้องมาตั๋ว

เพราะกลิ่นข้าวคั่วมันตั๋วบ่ได้

เป็นคนบ้านๆ

มาขายแรงงานในเมืองงามๆ

เป็นคนต่ำๆ

มาอยู่ในกลางดงตึกสูงๆ

ชื่อว่าสีลม

ในย่านสังคมที่เฟื่องที่ฟุ้ง

ฝรั่งชาวโลกชาวกรุง

เอิ้นว่าชั้นสูงกะแล้วกัน

ถนนรถรา

แสงสีตระการอาคารร้านรวง

สุดยอดเมืองหลวง

โฮมอยู่ตรงนี้หม่องนี้ทั้งนั้น

ผู้คนบ้านเฮา

แทรกตัวอยู่ในเครื่องแบบแรงงาน

เสื้อผ้าหน้าผมอาหาร

ก็เนียนไปกับเจ้านายซั่นตั๋ว

อ้าวได้กลิ่นข้าวคั่ว

ร้านมองสิปัวร์

แล้วกลิ่นลาบงัวลอยมาแต่ไส

อ้าวอยู่กลางสีลม

กลิ่นเพี้ยขมๆ

มันลอยติดลมมาได้จังใด๋

ผู้เฒ่าว่าไว้

หม่องใด๋ที่ใด๋มีลาบงัว

บ่ต้องมาตั๋ว

มีคนบ้านเฮารับรองได้

งานบีบปลอมตัว

แต่คนบ้านเฮาบ่เคยปลอมใจ

แคนจ้าวยามใด

ก็หลงฟ้อนใส่คือเก่านั่นล่ะ

สิอยู่สีลม

อยู่ในสังคมเมืองศรีวิไล

อีสานอยู่ไส

ก็คือเครื่องหมายของมิตรภาพ

เสียงแคนเสียงลำ

บ่เลือกหม่องม่วนอีหลีเด้ครับ

เจ้านายขอรับ

อย่าอ่งเลยครับมาหย่าวนำกัน

เจ้านายขอรับ

อย่าอ่งเลยครับมาหย่าวนำกัน

จะอยู่ที่ไหน

ก็ไม่เคยลืมว่าเราเป็นใคร

ดนตรีอยู่ในหัวใจ

จะชนชั้นใดกะมาม่วนนำกัน

แค่ลองเปิดใจ

บ่ต้องอายดอกครับ

บ่ต้องมาดต้องซง

มาสนุกเลยครับ

ปวดหัวงานหนัก

พักเอาไว้ก่อนครับ

มื้อสันวันดี

เชิญหม่องนี่เลยครับ

เอาฮันนี่

คันสิเว้าเรื่องเก่าวันก่อน

วันก่อนวันก่อน

คิดขึ้นมา กะละแม่นคึดฮอด

คึดฮอดยามกินยามนอน

แม่นอยู่ไสกะบ่คือ บ้านเกิด

เมืองนอนนอนนอนนอน

นอนนอนนอนนอน

เด้อนายเด้อ เด้อนายเด้อ

เด้อนายเด้อ เด้อๆ นายเด้อ

วันไหนหัวใจฉันล้า

วันไหนหัวใจล้าอ่อน

คิดถึงบ้านเฮาก่อนกะมีแรงขึ้นมา

สู้เพื่อคนที่รักนั่นหนา

สู้เพื่อคนที่รักนั่นหนา

บอกใจตัวเองว่า

ให้อดเอาสาก่อน

ท้องนารอฉันสาก่อน

เถียงนารอฉันสาก่อน

จะกลับไปแน่นอนถ่าก่อนเถียงนา

สูดกลิ่นไอดินดอกหญ้า

ไปสูดกลิ่นไอดินดอกหญ้า

ดีกว่าเป็นบ้าดมกลิ่นฝุ่นควัน

เด้อนายเด้อ เด้อนายเด้อ

เด้อนายเด้อ เด้อๆ นายเด้อ

อ้าวได้กลิ่นข้าวคั่ว

ร้านมองสิปัวร์

แล้วกลิ่นลาบงัวลอยมาแต่ไส

อ้าวอยู่กลางสีลม

กลิ่นเพี้ยขมๆ

มันลอยติดลมมาได้จังใด๋

ผู้เฒ่าว่าไว้

หม่องใด๋ที่ใด๋มีลาบงัว

บ่ต้องมาตั๋ว

มีคนบ้านเฮารับรองได้

งานบีบปลอมตัว

แต่คนบ้านเฮาบ่เคยปลอมใจ

แคนจ้าวยามใด

ก็หลงฟ้อนใส่คือเก่านั่นล่ะ

สิอยู่สีลม

อยู่ในสังคมเมืองศรีวิไล

อีสานอยู่ไส

ก็คือเครื่องหมายของมิตรภาพ

เสียงแคนเสียงลำ

บ่เลือกหม่องม่วนอีหลีเด้ครับ

เจ้านายขอรับ

อย่าอ่งเลยครับมาหย่าวนำกัน

เจ้านายขอรับ

อย่าอ่งเลยครับ

มาหย่าวนำกัน