ฟังเพลงปอบเข้าเมีย

ปอบเข้าเมีย - สมาน หงษา

Lyrics by：สมาน หงษา

Composed by：สมาน หงษา

ฟังเถิดพี่น้องทั้งหลาย

ฟังเถิดพี่น้องทั้งหลาย

ทั้งหญิงทั้งชายฟังด้วยกัน

เรื่องขำขันมัน

มันฟังด้วยกันกะสนุกเฮฮา

เป็นนิทานนานมา

ไม่เห็นกับตาก็ไม่เป็นไร

ทุกคนผจญกับภัย

ทุกคนผจญกับภัย

จะทำอย่างไรถ้าเกิดกับเรา

หันมาฟังเอาไว้

บ่เกิดกับไผ่คงบ่ฮู้เมื่อ

มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อ

กะแต่ว่าเกิดขึ้นแล้ว

มันเกิดเป็นเรื่องเสี่ยงหลาย

คือจั่งหมอนี้ได้

เอาเมียใหม่เมือนอนนา

เดือนหกมาฝนตก

คึกคะนองเสียงฟ้า

เธอพาเมียเมือตกกล้า

นอนนาเจ้าเลี้ยงไก่

เตรียมเอาของเครื่องใช้

แพรผ้ากะต่าคอน

นาผัดอยู่หย่อนหย่อน

ไกลจากหมู่สุดแสงตา

ขั่นคำมาแลงมา

เห็นแต่แสงไฟไต้

พอเมียงเถียงผู้อื่น

พอเมียงเถียงผู้อื่น

มานนอนได้สองคืน

เมียผัดเจ็บ

กะนอล่ะแม่ป่วยไข้

คิงฮ้อนกะจั่งแม่นกรรม

ปอบผัดมาตื่มซำ

เชยหน่ำให้เธออุก

กะจังแม่นเถิงคราวทุกข์

คาดซวยกะปานนั้น

เธอกะสองมือคั้น

คำคิงเมียเจ้าเทิ่งสั่น

ล่ะขั่นแม่นตายป๋ากัน

กะแม่ตายบาดนี้

เธอเว้าอยู่ผู้เดียว

เทียวถามเมียอยู่ใกล้ใกล้

กะเป็นจั่งใด๋บอกอ้ายแหน่

ส่วนนางสี

เมียเธอได้แต่เออได้แต่แอ

นั่งโย่หลังนั่งโยหน้า

ตาซ่นขึ้นเบิ่งแกน

เฮ็ดตาเหลือกอยู่แม้นแม้น

แม้นแม้น

กะแนวปอบมันแสนกล

เธอกะทนดมเมีย

จนเหงื่อไหลไคลย้อย

ปอบมันทำสำออย

บ่จักหัวจักไห้ ขึ้นเบิดแฮง

จนเธอตื่นลางเทื่อตาบ่มืน

เฮ็ดคออ่อนแอ้แล่

กะจังสิแก้กะล่ะแม่นจั่งใด๋

มนต์หรือกลกะ

บ่ได้เรียนนำหมู่

มาพอโตฮอดนะโมกะเลย

หลงตีบตันสมองช้น

ขั่นสิป๋าเมียไว้

หนีไปเจ้าเอิ้นหมู่

ผัดย่านเมียอยู่พี้

สิตายถิ่มแม่นบ่เห็น

หัวใจตึกดอกตั๊กเต้น

เอาน้ำเป่าย่านเมียตาย

เมิดหลายขันหลายโอ

กะอยู่พอเพียงนั้น

หมอโสแสนสุดกลั้น

เมียกูต้องตายแต่

หาผู้มาส่อยแก้

เธอนั้นกะบ่มี

สิมาตายแบบนี้

อ้ายพี่แสนเสียดาย

เลยจับเมียนอนหงาย

ฮ่ำไห้เทิงเว้า

อ้ายมาเสียดายเด้

อ้ายมาเสียดายเจ้า

เอามือคลำประโลมจูบ

เอาปากจูบแล้วกะก้ม

ดมแก้มแล้วกล่าวจา

มือคลำหาสนามเป้า

โนนกะเดาผัดยังอุ่น ยังอุ่น

ยังอุ่น หมอทิดโสเลยสูน

ปอบกะปอบเป้ากะเป้า

กะเอาแท้ล่ะก่อนตาย

ปอบใจหายขอบใจคว่ำ

อยู่ทางในยินเธอว่า

เอาทันมาบ่ทันคุ้มค่า

เงินค่าดองตั้งแปดร้อย

สิตายจ้อยกะห่อนสิเป็น

เธอกะกัดฟันเน้น

เอาเมิดแฮงกะจนปอบตื่น

เอาเมิดแฮงกะจนปอบตื่น

ปอบว่าบั้งไฟหมื่นแล่นมาตำ

กะนอล่ะแม่ง่ามก้น

ง่ามก้น ง่ามก้น ง่ามก้น

ปอบเลยไป

กะนอล่ะแม่นคิ่งนิ่ง

คิ่งนิ่งเมียเลยฟื้นตื่นมา

นั่นล่ะนากะคนเฮานี่หนา

นั่นล่ะนากะคนเฮานี่หนา

เมือนนอนนา

อย่าลืมเด้อเจ้า

ขั่นปอบเจ้าคือเมียหนอนี่

ให้เฮ็ดจั่งซี่พากันจือไว้

ห่าก้อมกะได้

บ่อยู่ดอกนาบ่ต้องแล่นหา

หมอธรรมเด้อ

หมอธรรมเด้อ