ฟังเพลงสังกะสี

Sung Ka See - คาราบาว (Carabao)

Written by：Carabao

เขาทํางาน อย่างเหนื่อยหนัก

เพื่อเก็บเงิน ซื้ออาหาร

ซื้อหยูกยา สารพัน

เสื้อกางเกง ไว้สวมใส่

ผิวไหม้เกรียม หนังดํากร้าน

สู้กับงาน สู้ทนไหว

ลูกและเมีย ดังดวงใจ

หนักปานใด ไม่หวั่นเกรง

ยามเย็นลงเขาพร้อมหน้า

ซื้อข้าวปลาหุงหากิน

ทอดปลาทูยอดกระถิน

เหมือนกินมาแต่ชาติก่อน

ลูกและเมียยังยิ้มได้

สบายใจไม่เดือดร้อน

นี่แหละสุขกรรมกร

ทุกข์ที่กายใจยังสุข

คือช่างสุข คือช่างไม้

อายุขัย ได้ห้าสิบ

แกสร้างตึก สูงลิบลิ่ว

แต่ตัวเองลูกเมียยังเร่ร่อน

มือที่สากกว่าส้นเท้า

คอยโน้มน้าวเหนี่ยวนั่งร้าน

ไต่ความสูงอย่างชํานาญ

ด้วยวิญญาณของช่างเก่า

เหมือนชะตาฟ้าจะแกล้ง

ลมพัดแรงฝนตั้งเค้า

สังกะสีอันผุเก่า

ปลิวปะทะร่างช่างสุข

พสุธาอ้าแขนไว้

ร่างช่างไม้กับสังกะสี

ตกกระทบธรณี

เลือดสีแดงกระเซ็นซ่าน

เสียงหวีดร้องโกลาหล

ว่ามีคนหล่นนั่งร้าน

ปากต่อปากจากคนงาน

คือเฒ่าสุขเฒ่าสังกะสี

เหลือแต่ร่าง ให้อาลัย

ตายจากไป จากโลกนี้

เขาตายไป ไม่ตายฟรี

มีค่าศพ ศพละสองพันห้า

วันเดือนปีผ่านไป

ตึกสูงใหญ่เสียดฟ้า

ต่อสายตาทั่วหล้า

ว่าตึกที่สูงที่สุด

งบประมาณการก่อสร้าง

ห้าร้อยล้านกับสองพันห้า

ที่ไม่เห็นคือนํ้าตา

ของลูกเมียเฒ่าสังกะสี

ถึงวันงานเปิดอาคาร

มโหฬารมโหฬี

มหรสพ ประดามี

แขกรับเชิญล้วนทรงเกียรติ

ผนังอาคารเป็้นหินอ่อน

พื้นเป็นพรมกํามะหยี่

สุขภัณฑ์จากอิตาลี

โคมไฟจากออสเตรีย

แพงเท่าไรล้วนสรรหา

เจริญตาประสาเสี่ย

สังกะสีกับลูกเมีย

อยู่ตรงไหนใน ใจคน

สังกะสี สังกะสี

อยู่ตรงไหนในใจคน

สังกะสี สังกะสี

อยู่ตรงไหนในใจคน