ฟังเพลงเศร้า

Tachaya、FIN - เศร้า

Lyrics by: วรัญญู ชนะสัตย์

Composed by: วรัญญู ชนะสัตย์

ภาพเธอจับมือเขาแล้วเธอเดินจากไป

มันยังติดตาฉันไม่ลบเลือนจากใจ

ค่ำคืนที่เหน็บหนาวแล้วเธอนอนกอดใคร

คิดไปไกลเหลือเกิน

คนที่เคยคิดว่าหวังดี

กลายเป็นคนที่ไม่รักดี

คบกันมานานตั้งหลายปี

ได้มาแค่คำว่าโชคดี

ฉันยังไม่เข้าใจ ทำแบบนี้ได้ไงห๊ะเธอ

มีเหตุผลมากมาย ที่อยากจะรั้งเธอไว้

แต่เธอก็มีเหตุผลมากมาย

ที่เธอนั้นอยากจะไป

ฉันมันไม่มีอนาคต

มีแต่ความจริงใจ เลยไม่มีใครคบ

ก็เป็นธรรมดาที่เธอบอกบัดซบ

ก็เลยเดินจากไป ทั้งที่ไม่ครบยก

ภาพเธอจับมือเขาแล้วเธอเดินจากไป

มันยังติดตาฉันไม่ลบเลือนจากใจ

ค่ำคืนที่เหน็บหนาวแล้วเธอนอนกอดใคร

คิดไปไกลเหลือเกิน

อยากสบตาอีกครั้งเหมือนดั่งที่ผ่านมา

อยากกอดเธอเอาไว้ทั้งคืนจนตื่นมา

แต่สุดจะดึงจะรั้งให้เธอย้อนกลับมา

ทำได้เพียงร้องไห้

ภาพเธอจับมือเขาแล้วเธอเดินจากไป

มันยังติดตาฉันไม่ลบเลือนจากใจ

ค่ำคืนที่เหน็บหนาวแล้วเธอนอนกอดใคร

คิดไปไกลเหลือเกิน

อยากสบตาอีกครั้งเหมือนดั่งที่ผ่านมา

อยากกอดเธอเอาไว้ทั้งคืนจนตื่นมา

แต่สุดจะดึงจะรั้งให้เธอย้อนกลับมา

ทำได้เพียงร้องไห้

แม้นในบางครา ฉันจะร้ายดุจพญายักษ์

แต่รักเธอคนเดียวให้ความจริงเป็นพยานรัก

เธอไปบอกใครต่อใครว่าฉันทำตัวไม่น่ารัก

โอ้ที่รัก มันเจ็บนัก เมื่อรักมาจากไป

คนที่เคยคิดว่าหวังดี

กลายเป็นคนที่ไม่รักดี

คบกันมานานตั้งหลายปี

ได้มาแค่คำว่าโชคดี

ฉันยังไม่เข้าใจ ทำแบบนี้ได้ไงห๊ะเธอ

ภาพเธอจับมือเขาแล้วเธอเดินจากไป

มันยังติดตาฉันไม่ลบเลือนจากใจ

ค่ำคืนที่เหน็บหนาวแล้วเธอนอนกอดใคร

คิดไปไกลเหลือเกิน

อยากสบตาอีกครั้งเหมือนดั่งที่ผ่านมา

อยากกอดเธอเอาไว้ทั้งคืนจนตื่นมา

แต่สุดจะดึงจะรั้งให้เธอย้อนกลับมา

ทำได้เพียงร้องไห้

ถึงแม้ว่าฉันมันหน้าตาไม่ดีนัก

แต่ก็รักเธอคนเดียวไม่เคยพัก

ไม่เคยคิดนอกใจเธอไม่เคยเผลอเลยสักครั้ง

นี่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเธอไม่รัก

และก็ไม่ได้มาทักและมาทวงคำสัญญา

แค่อยากรู้ ว่าเธอรักฉันบ้างไหมที่ผ่านมา

ให้ความรักเธอทั้งใจเธอไม่เคยปรารถนา

หรือที่เธอนั้นต้องการ คือรถบ้านและเงินตรา

คนที่เคยคิดว่าหวังดี

กลายเป็นคนที่ไม่รักดี

คบกันมานานตั้งหลายปี

ได้มาแค่คำว่าโชคดี

ฉันยังไม่เข้าใจ ทำแบบนี้ได้ไงห๊ะเธอ

ภาพเธอจับมือเขาแล้วเธอเดินจากไป

มันยังติดตาฉันไม่ลบเลือนจากใจ

ค่ำคืนที่เหน็บหนาวแล้วเธอนอนกอดใคร

คิดไปไกลเหลือเกิน

อยากสบตาอีกครั้งเหมือนดั่งที่ผ่านมา

อยากกอดเธอเอาไว้ทั้งคืนจนตื่นมา

แต่สุดจะดึงจะรั้งให้เธอย้อนกลับมา

ทำได้เพียงร้องไห้