ฟังเพลงลำเพลิน ซาหลงบั้ง

ว่าแล้วเปิดผ้าม่านกั้น

เห็นแต่ตั้งบ่มีเตียง

เห็นแต่ตั้งบ่มีซา

โอ๊ยหาไผมันมาต้ม

โอ๊ยหาไผมันมาต้ม

โอ้ยหนอซาหนอซาหนอซา

มาเห็นบั้งหักงอขอแหน่

ไผกะมาแวบ่แบ่ง

เห็นแล้วนั่งซอม

ห่ออ้อมป้อมดอมยองลงซอย

ฟังเสียงอ่อยเสียงคราง

พอย่างเซใส่ไม้

ตาบอนไทรพอปานไฟของห่า

หิวซากะสั่นเอาหั่น

แน่แล้วแพงไว้เฮ็ดหยัง

เสียงดังฟังแล้วสนุก

ควันออกจมูกโอ๊ยสุขใจของเรา

สุขเหลือให้เพื่อยาเมา

ได้บักหัวนกเค้า

ยิ่งเมายิ่งมัน

ปันกันแหน่อย่างอแงหลายหมู่

สูบบ่สู้สั่นบ่พอแล้วบ่เซา

ผู้บ่เว้าบัดนั่งเจ่าเกาข้อง

ผู้เอาสองเอาสาม

บัดแห่งลามไปเรื่อยถ่าจน

เมื่อยน้ำลายเหือยยามยาง

สูกะวางแหน่บั้ง

อย่ามัวจ้ำใส่กัน

ผู้ใดจ้ำผลัดแห่งหน่ำจ้ำเขียง

สูกะเรียงตามคิวขั้นหูหนูพอล้ม

ลมเอ๋ยลม

เอ๋ยลมเจ้าผู้ลมพัดไม้

พัดไม้พันงา

มาพาลซาแต่น้อย

หายจ้อยรูเขียง

ฟังเสียงเขาเถียงกันวุ้น

ซอยไว้จูนพูน

พูนเขียงจานพาน

ว่าสิจำจากคำหวานหวาน

ว่าสิจำจากคำหวานหวาน

ลมเจ้ากรรม

มาพาลพัดไปไสหนอ

วอวออ้ายมาซังหลายหนอหา

วอวออ้ายมาซังหลายหนอหา

อยากกำขาพาดแตน

หูแล่นทั้งวินเว้า

ปิ่นลิ่นทั้งวินทั้งจ่ม

มาซังลมแท้หนอ

อยากจับย่อใส่เขียง

จนว่าเกลี้ยง

เขียงเปล่าเหงาหงอย

เอามาซอยมาสูบ

ขั้นเบิ่งปูผ้าม่อย

ซอยหยังเด้เทลงถุงเปล่า

ฮอดบ่มีบ่อนเว้า

เหงาแง่นแลนหา

ไปนาไปหาซามาสูบ

ไม่ได้กินไม่ได้ลูบ

ไม่ได้สูบคงตาย

หิวข้าวหิวน้ำพอไหว

แต่หิวซาทีไร

โอ๊ยทนไม่ไหวแล้วเรา

เซาซะอ้ายชายผู้ดีเจ้าเก่า

เซาซะอ้ายชายผู้ดีเจ้าเก่า

เจ้าผู้หัวนกเค้า

อย่าเมาเซ่อเหม่อหา

กัญชาเขาว่าเป็นยาเสพติด

อย่าได้พากันคิด

เสพติดคิดแฮง

เสพเข้าจะรุมเร้าแสลง

เสพเข้าจะรุมเร้าแสลง

ไม่ได้สูบลงแดง

นะเรี่ยวแรงโรยรา

ยาม้า กัญชา ยาฝิ่น

กับทั้งเฮโรอีนผงขาว

กลาวเกลียว

สักวันท่านจะต้องเฉลียว

ของมันน้อยนิดเดียว

โทษเป็นเกลียวตามมา

ขายนอน้อยนาโนนโพนฮอง

ขายนอน้อยนาโนนโพนฮอง

เงินขายของ

อยู่บ้านพาลซื้อแต่ซา

ขนข้างหน้านาเฮียเสียของ

ลองเพิ่งดูครูบา

ลองเพิ่งดูครูบา

ผู้ได๋หาซาติ้ว

หิวจนลมโอ๊ยงมหาซะหมุ่น

สูบจนมึนมึ้งตึ้ง

ขึงกล้ามใส่เขียง

หาแต่เรื่อง แต่เรื่อง

แต่ไผเซียงเขียงโต

ได้แต่โวฟังอาย

ซางบ่ตายซาติ้ว

ซางบ่อายโอ๊ยซาล่ม