ฟังเพลงเพื่อนเธอเหมือนเดิม

เพลง: เพื่อนเธอเหมือนเดิม

ศิลปิน: Pinpin

ถ้าวันนั้นฉันไม่พูดมันออกไป

ถ้าตอนนั้นฉันยังเก็บคำนั้นไว้

ถ้าไม่บอกว่าฉันคิดอะไรไปอย่างนั้น

ไม่พูดมันไอ้คำนั้นข้างในใจ

เธอก็คงยังดีกับฉัน

เราก็คงยังเป็นเพื่อนกัน

คงจะไม่มีวันที่ฉันเสียเธอไป

บอกเลยรู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ได้รักกัน

แต่ตัวฉันก็ยังยืนยันที่จะยอมพูดมันไป

ลองเชื่อในคำๆนี้ที่ฉันมีข้างในใจ

แต่แล้วเป็นยังไงในตอนนี้

บอกหน่อยไหนใครๆที่บอกว่าให้พูดมัน

หากสุดท้ายเธอไม่รักกันแค่ให้รู้ก็ยังดี

แต่กับฉันบอกเลยตอนนี้

ฉันอยากจะย้อนเวลากลับไป

ไม่ให้เธอได้รู้ว่าฉันมันรักเธอ

มันรักเธอ

ถ้าไม่บอกว่าฉันคิดอะไรไปอย่างนั้น

ไม่พูดมันไอ้คำนั้นข้างในใจ

เธอก็คงยังดีกับฉัน

เราก็คงยังเป็นเพื่อนกัน

คงจะไม่มีวันที่ฉันเสียเธอไป

รักเหมือนน้ำสี่สาย

ที่เป็นสหายที่เจ้าพระยา

รักนั้นจึงกว้างและใหญ่

และมีเรือใบลำนึงล่องมา

เปรียบเรือเป็นเหมือนหัวใจ

และลอยเหนือไปอ่าวไทยอันดา

รักนั้นอยู่คู่หัวใจ

เหมือนกับเรือใบคู่กับคงคา

เรือใบมากับแม่น้ำ

มันช่างงดงามและสวยเหลือเกิน

มิตรภาพกลับเป็นเขื่อนกั้น

และเรือใบนั้นก็จะต้องเผชิญ

ถ้ารักมันล้นมันหลาม

เป็นเหมือนสายน้ำไหลข้ามพะเนิน

มันจึงหยุดจึงยั้งไม่ได้

อยากพูดออกไปว่ารักเหลือเกิน

และเรือไหลข้ามพะเนิน

น้ำจึงเขินเหือดแห้งหาย

เรือนั้นจึงต้องขาดน้ำ

หัวใจดวงงามขาดรักสลาย

เรือใบมันจึงผุจึงพัง

รู้ตัวอีกครั้งก็ในเมื่อสาย

มันจึงต้องเจ็บลำเค็ญ

เป็นเหมือนอีเย็นโดนเฆี่ยนด้วยหวาย

หากว่าน้ำไม่บอกเรือ

หากว่าเรือไม่ข้ามเขื่อน

มันคงสวยงามเช่นนั้น

เหมือนเธอกับฉันตอนเราเป็นเพื่อน

อยากย้อนให้น้ำไหลกลับ

อยากพาเรือกลับที่ไหลที่เลื่อน

แต่คงเป็นไปไม่ได้

และสูญสลายแม้คำว่าเพื่อน

บอกเลยรู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ได้รักกัน

แต่ตัวฉันก็ยังยืนยันที่จะยอมพูดมันไป

ลองเชื่อในคำๆนี้ที่ฉันมีข้างในใจ

แต่แล้วเป็นยังไงในตอนนี้

บอกหน่อยไหนใครๆที่บอกว่าให้พูดมัน

หากสุดท้ายเธอไม่รักกันแค่ให้รู้ก็ยังดี

แต่กับฉันบอกเลยตอนนี้

ฉันอยากจะย้อนเวลากลับไป

ไม่ให้เธอได้รู้ว่าฉันมันรักเธอ

มิอาจย้อนวันเวลา

ให้ยามนิทรากลายเป็นกลางวัน

มิอาจสลับสับเปลี่ยน

ให้แสงอาทิตย์กลายเป็นแสงจันทร์

โลกนี้มีคำพูดอื่น

ที่ควรหยิบยื่นกันเป็นร้อยเป็นพัน

แต่คำว่ารักรักรัก

ฉันมอบให้แต่คนสำคัญ

เรือที่ผุพังมิอาจจะยั้งความพยายาม

เก็บเศษไม้มาตอกตะปู

จะกอบจะกู้ซ่อมเรือคันงาม

จะทวนย้อนลำนาวา

ในวันที่ฟ้านั้นเป็นสีคราม

ต้องกลับที่เรือเคยอยู่

เพราะวันนี้รู้ว่าเรือวู่วาม

พะเนินที่สูงชัน

เป็นเหมือนเส้นกั้นที่เธอขีด

สายน้ำคู่กับเรือใบ

เหมือนกับรักกับใจที่เธอฉีก

และเมื่อพะเนินมันกั้น

ก็ไม่อาจย้อนมันกลับไปได้อีก

มันจึงเหมือนเรือเปอร์เซีย

ที่ไม่อาจคลอเคลียกับกองทัพกรีก

ถ้ารู้ว่าเรือต้องพัง

ฉันควรจะหยุดจะยั้งมันไว้

เพื่อนกับมันก็จีรัง

ควรเป็นแบบนั้นจะดีกว่าไหม

ฉันควรจะกักจะเก็บ

เพราะพูดแล้วเจ็บและเสียเธอไป

จางหายทุกความสัมพันธ์

และสุดท้ายนั้นไม่เหลืออะไร

ฉันอยากจะย้อนเวลากลับไป

กลับไปเป็นแค่เพื่อนเธอ

เหมือนเดิม