Robert Johnson

โรเบิร์ต เลอรอย จอห์นสัน (อังกฤษ: Robert Leroy Johnson, 8 พฤษภาคม 2454 – 16 สิงหาคม 2481) เป็นนักกีตาร์บลูส์ นักดนตรี และนักแต่งเพลงชาวอเมริกัน การบันทึกเสียงที่มีความสำคัญซึ่งเขาได้ทำไว้ในช่วงปี 2479 และ 2480 ได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการร้องเพลง ทักษะการเล่นกีตาร์ และพรสวรรค์ในการแต่งเพลงอันยอดเยี่ยมของเขา ซึ่งส่งผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อศิลปินจำนวนมากในภายหลัง ข้อมูลบันทึกเกี่ยวกับจอห์นสันมีน้อยมาก ทำให้เขากลายเป็นบุคคลในตำนาน และมีตำนานเล่าว่าเขาได้ทำการค้ากับปีศาจที่สี่แยก โดยแลกเปลี่ยนจิตวิญญาณของเขาเพื่อให้ได้ความสามารถในดนตรี ในฐานะนักดนตรีเร่ร่อน เขาได้แสดงที่มุมถนน, juke joint และงานเต้นรำในคืนวันเสาร์ แต่ระหว่างที่เขามีชีวิตอยู่ เขาแทบไม่ได้รับการยอมรับจากสาธารณชน และไม่ได้ทำเงินจากดนตรีมากนัก จนกระทั่งปี 2504 เมื่อบันทึกเสียงของเขาถูกตีพิมพ์ใหม่ในแผ่นเสียงที่ชื่อว่า "King of the Delta Blues Singers" ดนตรีของเขาจึงได้ถูกฟังโดยผู้ชมมากขึ้น จอห์นสันได้รับการยกย่องว่าเป็นปรมาจารย์ของดนตรีบลูส์ โดยเฉพาะในสไตล์บลูส์ของเขาจากมิสซิสซิปปี นักดนตรีร็อคหลายคนยังมองว่าจอห์นสันเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลต่อพวกเขาอย่างมาก เอริค แคลปตัน (Eric Clapton) เคยกล่าวถึงจอห์นสันว่า "นักร้องบลูส์ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์" เนื่องจากผลกระทบต่อดนตรีร็อคในช่วงต้น จอห์นสันจึงได้รับการคัดเลือกให้เป็นหนึ่งในกลุ่มแรกที่เข้าสู่摇滚名人堂ในปี 2529 ในปี 2553 เดวิด ฟริค (David Fricke) ในนิตยสาร Rolling Stone ได้จัดอันดับจอห์นสันในอันดับที่ 5 ของ "史上最伟大的100位吉他手" เขาบันทึกเพลงเพียง 29 เพลงในชีวิตของเขา และเป็นหนึ่งในบุคคลที่น่าจดจำที่สุดในประวัติศาสตร์บลูส์ โรเบิร์ต จอห์นสัน เสียชีวิตจากการถูกวางยาในปี 2481 ขณะมีอายุเพียง 27 ปี