สุดท้ายก็กรวดน้ำ – ฝน ธนสุนทร
เทศกาลปีใหม่ ชาวไทยก็มักเริ่มต้นเปิดปีกันด้วยการทำบุญให้จิตผ่องแผ้วสดใส เบิกบานใจพร้อมสู้กับอุปสรรคใหม่ๆ ที่จะได้พบตลอดทั้งปี ถือเป็นเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ทางเราก็เลยอยากจะขอเลือกเพลงที่เกี่ยวกับการเข้าวัดเข้าวา กิจกรรมบุญอะไรแบบนี้มาแนะนำกันสักหน่อย
แต่ยิ่งค้นเพลงเกี่ยวกับงานบุญต่างๆ ไป เราก็พบว่า กิจกรรมบุญนั้นอาจไม่ได้หมายถึงการทำเพื่อให้จิตใจปลอดโปร่งโล่งสบายอย่างเดียว แต่ยังสามารถนำมาใช้กับการประชดประชันได้อย่างเจ็บแสบอีกด้วย! กับเพลงที่เห็นแค่ชื่อก็เตะตาได้เลยทันทีว่า “สุดท้ายก็กรวดน้ำ” โดยคุณฝน ธนสุนทร ของเรานี่เอง (เดี๋ยวนะ พี่เขาเป็นของเราตั้งแต่เมื่อไหร่?)
เพลงนี้เป็นเพลงช้าที่เล่าถึงชะตากรรมของมนุษย์เมีย ที่รักและเทิดทูนบูชาสามีเป็นอย่างมาก จนกระทั่งจู่ๆ สามีเธอเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ สิ่งที่เธอเลือกดำเนินการต่อปัญหานี้คือ...กรวดน้ำครับ?!
เนื้อเรื่องอาจมีเพียงเท่านี้ แต่ต้องยอมหมอบกราบให้กับวิธีการเขียนเนื้อเพลงโดยครูลพ บุรีรัตน์ ครูเพลงมือเอกที่เพิ่งล่วงลับไปเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2559 ที่ผ่านมา ซึ่งทั้งผสานไว้ทั้งความเพราะและการจิกกัดที่เจ็บแสบแบบที่คุณฝนก็ถ่ายทอดต่อออกมาได้เยี่ยมไม่แพ้กัน
ที่คิดไม่ถึงและล้ำมากๆ คือการเปรียบเปรยความชั่วร้ายของฝ่ายสามีโดยใช้การ ‘ฆ่ามด’ มาเล่าเรื่องครับ! โดย ช่วงแรกที่ยังดีๆ กันอยู่ ฝ่ายเดอะเมียก็มองว่า “แรกๆ ก็คิดว่าชีวิตเรา พบแล้วพระเจ้าผู้มีเมตตา ธรรมะธัมโมหนักหนา มดยังไม่กล้าจะฆ่าจะแกง”
แต่เมื่อเขาเปลี่ยนไปแล้วนั้น... “เพียงไม่นานเหตุการณ์ก็วุ่น คราบนักบุญของเธอก็มาเปลี่ยนแปลง คนไม่ฆ่ามดกลับเป็นคนคดอย่างแรง เห็นเลยจะแจ้งนี่เธอฆ่าฉัน” คือถึงมดจะยังไม่ฆ่าเหมือนเดิม แต่พี่แกเล่นข้ามไปทำร้ายจิตใจจนเหมือนฆ่าเมียตัวเองไปเลย โอ้โห!
เมื่อเรื่องราวเป็นอย่างนี้แล้ว ก็ขอให้ทุกคนนึกภาพคุณฝน ธนสุนทรทำหน้ามองแรง จิกกล้อง แล้วร้องท่อนจบที่ว่า “ก่อนเคยสวดมนต์อวยพรให้เธอ ตอนนี้พอเจอหน้าเธอฉับพลัน สวดมนต์ให้เธอเหมือนกัน มิใช้อวยพรนะนั่นแต่ฉันกรวดน้ำให้เธอ”
#แรงกว่า #ชนะ #ฟิน!
