ฝนหนาวสาวครวญ 歌词
ฝนหนาวสาวครวญ - ฝน ธนสุนทร (冯·彤顺通)
Written by：Sure Entertainment
ยามย่างเข้าสู่
เขตฤดูฝนพรำ
ตกกระหน่ำเสียจน
พร่างพราว
ฝนก็พรมซ้ำลมก็หนาว
ยิ่ง คิดสาวเปลี่ยวใจ
ยามเมื่อสายฝนพรำลงมา
ท้องฟ้าคงมัวและมืดไป
มองแล้วเรายิ่งเศร้าฤทัย
ยามหนาวไม่มีใครประคอง
ครวญคร่ำพร่ำบ่น
ยามเมื่อฝนพร่างพราว
จิตยิ่งผ่าวนึกถึงคู่ครอง
ครั้นเมื่อเราเคล้าคู่อยู่สอง
ไม่มีจิตหม่นหมองเลย
ลมยิ่งหนาวสาวก็ยิ่งตรม
ขื่นขมระทมไร้คู่เชย
ครวญถึงคำที่ร่ำภิเปรย
เธอได้เคยรำพันจากใจ
ถึงแม้จะมี ผ้าห่ม
กันหนาวร้าวราน
หรือ จะต้านความหนาว
ข้างใน
ดังเหมือนมีเธอคู่ฤทัย
คงจะไม่มาอาวรณ์
ยามย่างเข้าสู่
เขตฤดูฝนพรำ
ตกกระหน่ำ
เสียจนเปียกปอน
หนาวหัวใจ
ได้แต่กอดหมอน
เฝ้า ทอดถอนอุรา
คอยให้ฝนหายพรำคงนาน
สะท้านฤทัยไม่สร่างซา
ลมฝนเย็นกระเซ็นพัดมา
ใครหนอที่จะมาอุ่นไอ