แตงเถาตาย

แตงเถาตาย - ชาย เมืองสิงห์

Written by：Anonymous

ตั้งแต่รังสิต ไปจนติดบางปะอิน

พหลโยธิน มีของกินไม่น้อย

แม่ค้าหน้าหวาน

นั่งร้านแผงลอย

ปากนิด จมูกหน่อย

แม่นั่งร้อยพวงมาลัย

สะพานรังสิต

เชื่อมติดใต้เหนือ

มีก๋วยเตี๋ยวเรือ

แต่เหนือจดใต้

วันเสาร์วันอาทิตย์

แฟนเขาติดมากมาย

แต่เดี๋ยวนี้เขาย้าย

เลิกขายริมคลอง

ที่ริมทาง ระหว่างที่กล่าว

มีแฟนแม่สาว

หน้าขาวผิวผ่อง

ผัดหน้าทาแก้ม เสียแดง

นั่งร้านขายแตง

อยู่ที่ริมคลอง

ฝานแตง แดงแดงเป็นแผ่น

เหมือนหนึ่งเชิญแฟน

ให้ชิมลิ้มลอง

รอยยิ้ม เหมือนน้ำผึ้งหยด

ทำให้ชายเหลืออด ต้องจอดรถ

ลงมามอง

แตงเล็กแตงใหญ่

ก็วางขายเป็นตับ

เจ้าของต้อนรับ

ด้วยรอยยิ้มย่อง

ชาติเจ้าชู้ประตูดิน

ผมไม่ได้ซื้อแตงกิน

แต่อยากจะจีบเจ้าของ

เลยแกล้งถาม

เนื้อความนัยนัย

ว่าแตงน้องสองใบ

น้องจะขายไหมน้อง

เพลินคุยอยู่กับแม่ค้า

นั่นเจ้าของแตงมา

ตั้งท่าคอยจ้อง

ไม่พูดจาไว้ ท่าอมภูมิ

ในมือพ่อหนุ่ม

นั้นถือไม้พลอง

แม่ค้าแถวนี้

แม่คงจะมีเจ้าของ

ลาก่อนละน้อง

ชะโอ้แม่แตงเถาตาย

ตั้งแต่วันนั้น ผมผ่านไปมา

ไม่เคยมองหน้า แม่ค้าคนไหน

เพราะเบื่อรอยยิ้ม

มองไม่อิ่มหัวใจ

ล้วนแต่แตงเถาตาย เจ้าของเธอมี