เจ้าสาวทานตะวัน

เจ้าสาวทานตะวัน - อาจินต์

Lyrics by：กษิดิศ จูงพันธ์

Composed by：กษิดิศ จูงพันธ์

โอ่เจ้าดอกไม้บานสดใสดั่งดวงตะวัน

บานบานแข่งกัน

ในวันที่แสงตะวันสดใส

หมู่มวลพฤกษา

ช่วยนำพาความงามคงไว้

บานบานสดใสดั่งดวงตะวัน

เจ้าเมล็ดน้อยๆ

ในเปลือกสีดำมองดูสดใส

แสงตะวันรำไร

คอยให้อุ่นไอในยามเหมันต์

ผ่านสายลมโบกไกว

มิอาจต้านไหวต้องโรยร่วงพลัน

แล้วเจ้าทานตะวันก็หล่นลงดิน

เพียงเวลาไม่นาน

ก้านกิ่งใบก็โผล่ขึ้นมา

แล้วพื้นพสุธา

ก็โอบกายาที่แสนบอบบาง

อาจมีพายุร้าย

คอยจ้องทำลายให้กายเจ้าพัง

เจ้าก็ยังมีเพื่อนที่คอยดูแล

วันเวลาผ่านไป

จนกิ่งก้านใบเจ้าเริ่มเบ่งบาน

ท้าทายดวงตะวัน

ที่ส่องสดใสในเดือนมีนา

แดดเจ้าทอส่องแสง

ไม่อาจโรยแรงแม้เดือนเมษา

แล้วเดือนมิถุนา

สายฝนโปรยมาให้เย็นฉ่ำใจ

นอนมองดูท้องฟ้า

วันเวลาถึงกาลแปลผัน

แล้วเจ้าทานตะวัน

ก็อ่อนโรยแรงลงซบกับดิน

กลีบที่เคยเบ่งบาน

อันตทานมลายหายสิ้น

แล้วที่ร่วงสู่ดิน

ก็คือเมล็ดเจ้าทานตะวัน

โอ่โอ่เจ้าสาวทานตะวันที่เคยสดใส

แม้คืนวันผ่านไป

ได้แต่ทิ้งไว้เพียงเมล็ดพันธุ์

หล่นร่วงโรยสู่ดิน

เป็นอาจินต์ชั่วนิจนิรันดร์

เฝ้ารอวันพบกันเมื่อเจ้าเบ่งบาน

โอ่เจ้าดอกไม้บานสดใสดั่งดวงตะวัน

บานบานแข่งกัน

ในวันที่แสงตะวันสดใส

หมู่มวลพฤกษา

ช่วยนำพาความงามคงไว้

บานบานสดใสดั่งดวงตะวัน