ซึงสุดท้าย

ซึงสุดท้าย - จรัล มโนเพ็ชร

Lyrics by：จรัล มโนเพ็ชร

Composed by：จรัล มโนเพ็ชร

ซึงลอยลมมา

เพลงมุ้ยเจียงตาเจียงใหม่

เลือนลางจางไป

วันนี้มีใครคิดจะบรรเลงต่อ

ซึงเอ๋ยเจ้าจำต้องลา

ล้านนาไปแล้วสิหนอ

ไม่มีคนเมืองไม่มีค่าวซอ

เสียงซึงจึงเสื่อมมนต์

เสียงซึงแผ่วไปจนใจ๋หาย

ดังซึงสุดท้ายจะลาห่างหน

หรือสูญเสียคน

จะฟังแล้วหรือซึงเจ้าเอย

ซึงเอ๋ยซึงเฮย

ข้าไม่เคยคิดที่จะลืมหรอกหนา

ซึงเอ๋ยจงย้อนมา

รับวาจาที่ข้าไม่เคยบอกใคร

ข้าถูกคนที่เคยรักกัน

เคยฝากความฝันกลับผันเปลี่ยนใจ

หากซึงฟังแล้วยังลาไป

ข้าจะมีใครดับทุกข์ในอกตรม

ซึงพริ้วเบาเบาแรงเร้าอารมณ์

ปัดเป่าความขมทุกข์ระทมคลายเอย

วิญญาณเพลงซอ

ข้าขอเอามันคืนให้

ซึงพามันไป

ไปไหนก็ไปไม่ต้องเอามาส่ง

เพลงมุ้ยเจียงตาเว้าวอน

ถึงตอนบรรเลงจะจงลง

เรื่องราววันวานล้านนาก็คง

เหลือเป็นเพียงแต่ตำนาน

น้ำปิงเปลี่ยนรอยเกวียนสลาย

เอื้อฃงดอยถูกขายให้คนประจาน

หรือถึงร้าวราน

จะลาลับไม่คืนกลับเอย