ไม่มีน้ำตาหยดไหน ที่ไหลโดยไม่มีเหตุผล

แม้นร้อยหยดน้ำตาที่ข้าหลั่ง

ไร้คนฟังคนแลไร้ความหมาย

หลั่งเป็นเลือดเชือดอกถึงความตาย

ถึงตัวตายใจยังรักแม้นเจ้าเมิน

ไอ้คนที่ทิ้งไม่ใช่ไม่รัก

ไม่ใช่ว่าเจ็บไม่เป็น

ไอ้ที่ไม่เห็นว่าฉันไม่ร้อง

ไม่ใช่ว่าลืมได้แล้ว

ไม่ใช่ไม่รัก

แค่อยากให้เธอยิ้มได้กับทางของเธอ

เจ็บปวดเสมอ

ไม่ใช่แค่เธอที่ต้องมาทนแบบนี้

น้ำตาฉันไหล

เธอก็คงจะมองว่าฉันมันแกล้งทำ

งั้นเธอช่วยแกล้งจำ

ข้อแก้ตัวของฉันหน่อยได้ไหมว่า

ไม่มีน้ำตาหยดไหน

ที่ไหลโดยไม่มีเหตุผล

แต่เพราะมันทุกข์มันทน

เก็บความรู้สึกที่เธอทำร้าย

วันนี้น้ำตาฉันไหลรินมา

ความจริงมันแทบจะทนไม่ไหว

ไม่รู้ว่าเมื่อไรเธอจะเข้าใจฉันที

ถึงจะพูดอะไรออกไป

แต่ก็รู้เธอก็คงไม่ฟังหรอก

เธอคงคิดว่าที่ฉันเสียใจ

เป็นกลลวง

เพราะต้องการให้เธอปลอบ

แต่ว่าเธอจะรู้บ้างไหม

น้ำตาของฉันมันไหลช่างยากนัก

นอกจากมันจะทนไม่ไหว

และมันจะไหลให้แค่คนที่มันรัก

น้ำตาฉันไหล

เธอก็คงจะมองว่าฉันมันแกล้งทำ

งั้นเธอช่วยแกล้งจำ

ข้อแก้ตัวของฉันหน่อยได้ไหม

ว่าไม่มีน้ำตาหยดไหน

ที่ไหลโดยไม่มีเหตุผล

แต่เพราะมันทุกข์มันทน

เก็บความรู้สึกที่เธอทำร้าย

วันนี้น้ำตาฉันไหลรินมา

ความจริงมันแทบจะทนไม่ไหว

ไม่รู้ว่าเมื่อไรเธอจะเข้าใจฉันที

ก็เพราะความรักมันหน่ะดูไม่แฟร์

เธอทำเหมือนไม่ดูไม่แล

เจ็บตรงนี้ตอนที่เป็นตัวแทน

คบกันเหมือนกับไม่ใช่แฟน

เธอให้เป็นตัวแทนเหมือน Standin

เรียกเราว่าแฟนแต่ไม่ใช่แฟนจริง

เธอเริ่มเย็นชาจนเริ่มจะชาชิน

ไม่ต้องถามว่าให้ Lose หรือว่าใคร Win

และต่อจากนี้มันคงจะไม่มี

ก็บอกเพราะว่าฉันมันไม่ดี

แต่ใจของฉันมันไม่จำ

ฉันขอเถอะเธอมาพูดย้ำมันให้ที

ได้แต่บอกให้ตัวเองน่ะเลิกโง่

ให้ลืมคนชั่วที่ทำร้ายมึงซักที

ก็แค่เรื่องซวยๆที่ต้องเจอมันทั้งปี

เพียงเพราะเขาไม่รัก

ฉันเจ็บหัวใจดั่งโดน

คมมีดกรีดกลางหัวใจ

ฉันเจ็บจนแทบเจียนตาย