นกกระจาบ

นกกระจาบ - เสรี รุ่งสว่าง (Seri Rungsawang)

Written by：Ocean Media

จะขอสาธกเรื่องนกกระจาบ

เห็นใบโพธิ์ลงคาบ ไปทำรังนอน

คู่ผัวตัวเมีย เคล้าเคลียครองสุข

กระทั่งมีลูก ร่วมอุธรณ์

พ่อและแม่ดูแลทุกเมื่อ

คาบข้าวมาเผื่อ คาบเหยื่อมาป้อน

วันหนึ่งถึงครา ชะตาร้ายเหลือ

พ่อบินหาเหยื่อ จนกระทั่งเหนื่อยอ่อน

พอถึงบึงใหญ่ น้ำใสสะอ้าน

บัวตูมบัวบาน ชูก้านสลอน

จึงบินถลา เข้าไปหาบัวบาน

พักเหนื่อยอยู่นาน จนตะวันรอนๆ

ดอกบัวค่อยหุบ ตะครุบนกกระจาบ

โอ เวรกรรมบาป คงมายอกย้อน

กระทั่งวันรุ่ง พอรุ่งอุษา

ดอกบัวแย้มอ้า จึงถลาบินจร

พอมาถึงถิ่น แทบจะสิ้นสมประดี

เห็นเปลวอัคคี เผาผลาญรังนอน

ลูกนกถูกเผา เป็นเถ้าวอดวาย

แม่นกฟูมฟาย ร้องไห้ตัดรอน

หาว่าพ่อนก ไปตกหลุมรัก

อีกหนเนอะประจักษ์ ด้วยกลิ่นเกสร

ว่าแล้วแม่นก ก็ยกปีกลา

ชาตินี้ชาติหน้า อย่าร่วมสโมสร

แล้วค่อยกางปีก หลีกผัวรัก

พุ่งหัวลงปัก สู่ในไฟฟอน

พ่อนกสะอื้น ตันตื้นดวงมาลย์

แล้วก็อธิฐาน ตายตามสมร

ไปเกิดชาติใหม่

ขออย่าให้แคล้วคลาด

พ่อนกกลับชาติ ด้วยใจอาวรณ์

เป็นสรรพสิทธิ์ มิ่งมิตรกุมาร

แม่นกนงคราญ เป็นสุวรรณเกสร

เคยทำบุญร่วมชาติ ตักบาตรร่วมขัน

ซื่อสัตย์ต่อกัน คงไม่เคลื่อนคลอน

มนุษย์ทั้งหลาย หญิงชายโปรดทราบ

ดูเยี่ยงนกกระจาบ เป็นอุทาหรณ์

ผัวเดียวเมียเดียว

อย่ายุ่งเกี่ยวซอกซอน

จะไม่เดือดร้อน ดวงใจเลย