ไชโยสุดท้าย 歌词
ไชโยสุดท้าย - ธานินทร์ อินทรเทพ
Written by：ธานินทร์ อินทรเทพ
ทำไมฟ้าดิน
อยุติธรรมจริงหนอ
คนชั่วที่สร้างเวรก่อ
ทำไมจึงอายุยืน
คำแช่งให้ตาย
ก็คล้ายคำพรชมชื่น
ยิ่งต่อให้อายุยืน
คิดแล้วขมขื่นใจฉัน
ทำไมโลกนี้
คนดีที่พอมองเห็น
เพียรสร้างสรรความดีเด่น
ทำไมจึงอายุสั้น
เขาว่าคนดี
ภูตผีมันรักหรือนั่น
คิดดูอนาถอกฉัน
ทนอยู่วันวันอัดอั้นหัวใจ
อันเงินตราก็เหมือน
เครื่องตวงเครื่องวัด
แบ่งชี้บ่งชัด
จำนวนคนที่รักใคร่
เงินน้อยลง
คนรักก็น้อยลงไป
ลืมเสียเถิดเรื่องน้ำใจ
เก็บซุกไว้ใต้หมอนนอนฝัน
จึงฉันทุกวัน
เบื่อโลกเบื่อหน่ายชีวิต
เบื่อใจที่วิปริต
ของคนแม้เคยซึ้งกัน
ถ้าหากวันใด
ต้องถึงฆ่าสิ้นชีวัน
โปรดรู้ว่าในใจฉัน
อยากเปล่งเสียง
ก้องร้องไชโย
จึงฉันทุกวัน
เบื่อโลกเบื่อหน่ายชีวิต
เบื่อใจที่วิปริต
ของคนแม้เคยซึ้งกัน
ถ้าหากวันใด
ต้องถึงฆ่าสิ้นชีวัน
โปรดรู้ว่าในใจฉัน
อยากเปล่งเสียง
ก้องร้องไชโย