สิ่งสุดท้าย

สิ่งสุดท้าย - Kluaythai

Written by：วสกร เดชสุธรรม/สันติ ชัยปรีชา

เคยใช่ไหม เช้าที่ตื่นขึ้นมา

วันหนึ่ง

เหมือนว่าโลกหายไปทันใดเมื่อ

รู้ว่าไม่เหลือใครสักคน

ลางเลือนเหมือนไม่มีไฟสักดวง

มืดสลัวดังคืนลวง

เดียวดายในความอ้างว้างบนความ

สับสน

เพียงพอที่จะรู้

ต้องยอมรับมันเอาไว้

แต่ยังเสียใจทุกครั้ง

ยามหลับตาลงไปทีไร

ยังไม่ลืมมันสักที

อีกนานไหมไม่อยากรับไว้

มันบีบหัวใจ ไม่เหลือดี

พอกันที มันไม่เอาแล้ว

ชีวิตนี้

ทนก็ทนแล้ว แล้วไง

มันไม่ดีสักครั้งเลย

มีแค่เพียงลมหายใจในสุดท้าย

ขอสิ่งหนึ่งได้ไหม

หากต้องสูญเสีย

ยิ่งกว่าเสียใจ

หากต้องเสียไป

เหลือแค่เพียงความหวัง

เป็นสิ่งสุดท้าย

สิ่งสดท้าย สิ่งสุดท้าย

สิ่งสุดท้าย

ก็ลมหายใจมันยังมี

ตราบที่หัวใจยังเต้นได้

ไม่ยอมก้มหัวให้ความตาย

วันนี้ยังแพ้ไม่ได้

หนึ่งลมหายใจมันยังมี

ไม่ได้ ไม่ได้

ไม่ยอมก้มหัวให้ความตาย

พรุ่งนี้ยังแพ้ไม่ได้

ขอสิ่งหนึ่งได้ไหม

หากต้องสูญเสีย

ยิ่งกว่าเสียใจ

เหลือแค่เพียงความหวัง

เป็นสิ่งสุดท้าย

ขอสิ่งหนึ่งเท่านั้นที่คงไว้

วันที่ชีวิตสูญเสียทุกอย่างไป

เหลือแค่เพียงความหวัง

ให้เป็นสิ่งสุดท้าย

สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย

สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย

สุดท้าย