คนพอกะเทิน 歌词
คนพอกะเทิน - เม้ก อภิสิทธิ์
เอายาสูบเหน็บหู
ยาฮำกาเเมวดำ
ตากแดดจนก่ำครีมบ่เคยทา
ซ่งยีนลีวาย
อ้ายกะยืมหมู่มา
เสื้อผ้า
เเถมปุ๋ยตรากระต่ายบิน
มืออ้ายมันหยา
บายแก้มเจ้าบ่ได้ดอก
อ้ายมันคนกระจอก
กะโหลกกะลา
มันบ่คือเขา
ผู้มีบั้งอยู่เต็มบ่า
อ้ายบ่ต่างจาก
หมาเห่าใบตองกุง
ขนาดหย่างสากเจ้าใกล้ๆ
ยังฮู้สึกคะลำ
นับประสาอิหยัง
สิไปหอมแก้ม
ขนาดอยู่ต่อหน้าสบตา
ยังบ่กล้าแนม
ได้แต่จกยาสูบ
มาฮีดแก้หน้าหล่า
อ้ายมันคนพอกะเทิน
กะโหลกกะลาบ่สมเจ้า
สิเอาอีหยังไปสู้กับเขา
อ้ายมันกระจอกเกิน
ได้เบิ่งเจ้าบิน
เจิดอยู่เทิงฟ้า
อ้ายคนอยู่ต่ำ
พรรษาบ่เถิง
ได้แต่แยง
เบิ่งเจ้าปานบั้งไฟ
ขนาดหย่างสากเจ้าใกล้ๆ
ยังฮู้สึกคะลำ
นับประสาอิหยัง
สิไปหอมแก้ม
ขนาดอยู่ต่อหน้าสบตา
ยังบ่กล้าแนม
ได้แต่จกยาสูบ
มาฮีดแก้หน้าหล่า
อ้ายมันคนพอกะเทิน
กะโหลกกะลาบ่สมเจ้า
สิเอาอีหยังไปสู้กับเขา
อ้ายมันกระจอกเกิน
ได้เบิ่งเจ้าบิน
เจิดอยู่เทิงฟ้า
อ้ายคนอยู่ต่ำ
พรรษาบ่เถิง
ได้แต่แยง
เบิ่งเจ้าปานบั้งไฟ
อ้ายมันคนพอกะเทิน
กะโหลกกะลาบ่สมเจ้า
สิเอาอีหยังไปสู้กับเขา
อ้ายมันกระจอกเกิน
ได้เบิ่งเจ้าบิน
เจิดอยู่เทิงฟ้า
อ้ายคนอยู่ต่ำ
พรรษาบ่เถิง
ได้แต่แยง
เบิ่งเจ้าปานบั้งไฟ
ได้แต่แนม เบิ่งเจ้าจากอ้ายไป