ตากน้ำตา

พรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นทางเก่า

แต่ชีวิตเหงาๆของฉัน

ไม่รู้จะเดินไปทิศทางใด

เมื่อไม่มีเธอแล้ว

คนที่รักปานดวงใจ

ทุกอย่างที่เคยวาดไว้

ก็พังภายในพริบตา

หมดปัญญาจะเหนี่ยวรั้ง

หมดพลังจะเดินต่อไป

เพิ่งรู้ว่าฉันอ่อนแอแค่ไหน

เมื่อมีน้ำใสๆมันไหลผ่านตา

จะอยู่เผชิญความเหงา

ต่อไปได้สักกี่น้ำ

แล้วแต่เวรหรือกรรมจะนำพา

เพราะฝากทั้งชีวิตไปผูกติดกับเธอ

เกินกว่า

จะถอนหัวใจกลับมา

เป็นฉันคนเดิมอีกครั้ง

พรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นทางเก่า

ถ้าชีวิตเหงาๆของฉัน

ตื่นมายังคงมีลมหายใจ

ก็จะกัดฟันฝืน

เริ่มต้นกับเช้าว้นใหม่

ให้แสงแดดส่องหัวใจ

ที่เปียกชุ่มด้วยน้ำตา

จะอยู่เผชิญความเหงา

ต่อไปได้สักกี่น้ำ

แล้วแต่เวรหรือกรรมจะนำพา

เพราะฝากทั้งชีวิตไปผูกติดกับเธอ

เกินกว่า

จะถอนหัวใจกลับมา

เป็นฉันคนเดิมอีกครั้ง

พรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นทางเก่า

ถ้าชีวิตเหงาๆของฉัน

ตื่นมายังคงมีลมหายใจ

ก็จะกัดฟันฝืน

เริ่มต้นกับเช้าว้นใหม่

ให้แสงแดดส่องหัวใจ

ที่เปียกชุ่มด้วยน้ำตา

ให้แสงอาทิตย์ส่องใจ

ฉันจะตากน้ำตา