เผลอไป

Friend With Benefit - Tattoo Colour (แทททู คัลเล่อร์)

Written by：รัฐ พิฆาตไพรี/Tattoo Colour

ดึกแล้วเราก็ยังไม่กลับ

นอนเราก็นอนไม่หลับ

เกือบจะเวลาเช้า

ในคืนที่เหน็บหนาว

คุยกันถึงเรื่องเก่าๆ

วันที่เราไม่เหลือใคร

เย็นมือคล้ายๆมันสั่น

มองเธอแล้วใจยังหวั่น

กอดซักทีได้ไหม

แต่ก็ข่มใจไว้

ความจริงฉันคงไม่กล้า

ปล่อยให้มันผ่านพ้นไปโนวววว

และช่วงเวลา

ไม่รู้อะไร

ที่มากดดันให้ฉันได้

เฉลยในใจไม่กล้าจะเอ่ย

ให้ฉันได้พูดไปอย่างนั้น

ว่าฉันนั้นรักเธอ

ก็ปากมันเผลอไป

ในเวลาที่สองเราอ่อนไหว

ได้ตัดสินใจพูดคำว่ารักฮ่าฮา

และฉันไม่รู้ตัว

ได้แต่ยอมรับมัน

เก็บคำบางคำซ่อนไว้

ว่าใจฉัน นั้นรักเธอ

ฉันเผลอ ออกไป

ต่อให้มองเธอเท่าไหร่ไม่เบื่อ

คุยกันเหมือนเราเป็นเพื่อน

กอดซักทีได้ไหม

แต่ก็ข่มใจไว้

เอาจริงๆฉันคงไม่กล้า

ปล่อยให้มันผ่านไปโนวว

และช่วงเวลา ไม่รู้อะไร

ที่มากดดันให้ฉันได้

เฉลยในใจไม่กล้าจะเอ่ย

ให้ฉันได้พูดไปอย่างนั้น

ว่าฉันนั้นรักเธอ

ก็ปากมันเผลอไป

ในเวลาที่สองเราอ่อนไหว

ได้ตัดสินใจพูดคำว่ารักฮ่าฮา

และฉันไม่รู้ตัว

ได้แต่ยอมรับมัน

เก็บคำบางคำซ่อนไว้

ว่าใจฉัน นั้นรักเธอ

ฉันเผลอ ออกไป

ว่าฉันนั้นรักเธอ

ก็ปากมันเผลอไป

ในเวลาที่สองเราอ่อนไหว

ได้ตัดสินใจพูดคำว่ารักฮ่าฮา

และฉันไม่รู้ตัว

ได้แต่ยอมรับมัน

เก็บคำบางคำซ่อนไว้

ว่าใจฉัน นั้นรักเธอ

ฉันเผลอ อีกครั้ง

ฉันรักเธอ

ฉันเผลอออกไป