กระท่อมสาวเมิน

กระท่อมสาวเมิน - เสรี รุ่งสว่าง (Seri Rungsawang)

Written by：Anonymous

กระท่อมของพี่

เดี๋ยวนี้ไม่มีเจ้าแล้ว

รักโบยบินดูสิ้นแวว

รักลาจากแล้วไม่มา

ก่อนกระท่อมไพร

เคยมีขวัญใจหุงข้าวปลา

เสร็จจากท้องไร่ไถนา

เคยได้กินข้าวกับสาวเคลียคลอ

แต่มาบัดนี้

กระท่อมไม่มีเจ้าสาว

มีแต่ความสุขเพียงชั่วคราว

รักร้าวแหลกลงเธอคงไม่รอ

เจ้าหอบผ้าหนี

มีรักกับพี่แล้วยังไม่พอ

ไปเจอะคำหวานคำป้อยอ

น้องเลยบินปร๋อหลงเพลิน

เจ้าลืมมันสิ้น

ลืมแม้แผ่นดินแดนดง

ลืมดอกชบาลืมไผ่ตง

ไปหลงเศรษฐีมีเงิน

อยู่บังกะโล

มีรถคันโตโก้เหลือเกิน

กระท่อมของพี่สาวจึงเมิน

น้องเพลินมันสิ้นติฉินนินทา

ห่วงเจ้าเสียนัก

ห่วงรักที่เคยถนอม

ถึงลำบากพี่ก็ยอม

เพื่อหวังให้น้องสบาย

หากเจ้าสูญสิ้น

ไร้ที่อยู่กินโดนเขาทำลาย

กลับเถิดน้องไม่ต้องอาย

พี่พร้อมจะกล่อม

ในกระท่อมสาวเมิน

ห่วงเจ้าเสียนัก

ห่วงรักที่เคยถนอม

ถึงลำบากพี่ก็ยอม

เพื่อหวังให้น้องสบาย

หากเจ้าสูญสิ้น

ไร้ที่อยู่กินโดนเขาทำลาย

กลับเถิดน้องไม่ต้องอาย

พี่พร้อมจะกล่อม

ในกระท่อมสาวเมิน