กุหลาบขาว

กุหลาบขาว - สมจิตร บ่อทอง

Lyrics by：โกสินทร์ สุระษร

Composed by：โกสินทร์ สุระษร

Arranged by：สุริยา ภูงาม

กุหลาบขาว

ถึงคราวแล้ว

แก้วมาหนีไกลคอน

นาหม่องขี้กระต่าย

คนหัวใจสลาย

รอวันตายไปมื้อมื้อ

คือใจร้ายบ่ส่างซ่า

ยังฮักเธอท่อฟ้า

สัญญาเก่าบ่เคยลืม

ยืมเงินเขาเตรียมรอ

ต่อเติมเด้อเสริมบ้าน

เป็นวิมานหลังน้อย

คอยคนมาซ้นห่ม

เจ้าของช่อกุหลาบขาว

หนีไปกับสายลม

ทนระทมอยู่บ้าน

วิมานน้อย

ไข้จ่อยโซ

โอ๊ยเด้แฟนเอ่อเอ๋ย

โฮ่โอ๋ยยน้อแฟนอ้าย

กุหลาบสีขาวถึงคราวแห้งเฉา

เขาบินจากนาไม่ลาสักคำ

โอ้สาริกาทำไมใจดำ

กุหลาบกลีบช้ำทั้งช่อรอเธอ

ลาถิ่นดงดอนทิ้งคอนเข้ากรุง

สลัดผ้าถุงใส่ยีนส์แรงเลอร์

เป็นสาวโรงงานหรือคนมีเบอร์

นั่งเหม่อเฝ้ารอ

เจ้าของช่อกุหลาบขาว

โอ้ยเด้น้อ

รอมื้อเลื่อนเดือนล่วงเป็นปี

บ่มีเขาคืนมาดั่งสัญญาไว้

ไปมีหน้าได้เป็นดารา

ลืมบ้านลืมส่องแล้วบ่คนดี

มีเศรษฐียกย่องยอไว้ใส่กรง

ท่งแต่กี้มีเจ้าอยู่ดีดี

บ่มีเธอคืนหลัง

นั่งหงอยคอยเก้อ

หากมีเวลา

มาเยี่ยมบ้านนาหน่อยน๊ะคนดี

แสงเทียนริบหรี่

จะดับวูบลงเพราะไม่มีเธอ

วิมานบ้านนา

ช่อกุหลาบขาวรอเธอเสมอ

มองช่อกุหลาบ

น้ำตาไหลเอ่อเฝ้าคิดถึงเธอ

เจ้าของกุหลาบ

หวนคืนบ้านนา

มาถอนสัญญาหน้าศาลปู่ตา

บนบานสัญญา

วันฟ้าคะนองเราสองก้มกราบ

กุหลาบเฉาเฉา

ใจเราหดหู่รู้ไหมกุหลาบ

จากนี้ไปอย่ามีใครบาป

สัญญาสาบานหน้าศาลปู่ตา

ลืมสัญญาไม่ว่าอะไร

ให้ความฝันมันเป็นอดีต

กุหลาบรู้ไหม

ใครเจ็บหนักรักเป็นพิษ

เดินตามทาง

อินทร์พรหมเขียนขีด

ลิขิตชีวิตคนใจสลาย

คงตายแท้

คันเจ้าบ่แคร์คืนบ้านมาหล่ำ

แก้วลืมคอน

กุหลาบขาวเป็นดำ

คนรอชอกช้ำชอกช้ำ

กรรมต้องผองโซ

เจ้าของกุหลาบสาน้อผู้โก้

ผู้โก้บ่โงท่งคงตาย

ฮักสลายนำลมข่มใจลืมเจ้า

ข่มใจให้ลืมเจ้า