Anjing Dan Sampah

Rhoma Irama

Kau palingkan muka bila ku memandang

Kau percikkan ludah bila ku menyapa

Begitu tega kaupatahkan hatiku

Begitu tega kauhinakan diriku

Ku tahu diriku memang tak berharga

Tetapi janganlah kaupercikkan ludah

Anjing lebih mulia dalam pandanganmu

Hingga kauanggap aku sampah yang berbau

Kalau engkau tak sudi jangan begitu caramu

Sungguh penghinaanmu menyakiti hatiku

Cantiknya dirimu memang tak terkata

Indahnya tubuhmu memang tiada tara

Tapi betapa rendah budimu

Tapi betapa buruk benar akhlakmu

Jikalau begitu budi pekertimu

Tiada berarti hai kecantikanmu