เปรียบรักดั่งยาพิษ

บาดแผลในชีวิตกำเนิดจากพิษรัก

รุมเร้าทำลายเจ็บปวดช่างเนิ่นนาน

กว่ามันจะหายไปรุนแรงเหลือเกิน

ก็เพราะไม่เคยคิดตั้งแต่ที่ฉันรัก

ไม่ลืมหูลืมตา

เจ็บไม่ต้องโทษใคร

เหตุที่ต้องเสียใจ

คือตัวของตัวเองเอง

แม้ต้องเจ็บปางตายจะโศรกยังไง

ก็ยังจะขอสู้ต่อไป

และฉันจะไม่ยอมแพ้

ไม่อยากจะเจอะความรักที่เป็นพิษ

ไม่อยากจะให้ชีวิตต้องพังทลาย

บอกใจให้แกร่งให้รักไม่ยอมแพ้พ่าย

ก็จะขอสู้ต่อไป

จะไม่หนีความจริงจะกัดฟันทนไป

ไม่ว่าทุกข์กระหน่ำแค่ไหน

จะรุ่มร้อนดังไฟจะหนักหน่วงปานใด

ไม่อาจทำให้ฉันหวั่นไหว

ต้องทรมานอาการหนักเท่าไหร่

ไม่คิดไม่เคยที่จะท้อใจ

แม้จะเจ็บปางตายจะโศรกเพียงไหน

ก็ยังจะขอสู้ต่อไป

และฉันจะไม่ยอมแพ้

ไม่อยากจะเจอะความรักที่เป็นพิษ

ไม่อยากจะให้ชีวิตต้องพังทลาย

บอกใจให้แกร่งให้รักไม่ยอมแพ้พ่าย

ก็จะขอสู้ต่อไป

แม้ต้องเจ็บปางตายจะโศรกเพียงไหน

ก็ยังจะขอสู้ต่อไป

และฉันจะไม่ยอมแพ้

ไม่อยากจะเจอะความรักที่เป็นพิษ

ไม่อยากจะให้ชีวิตต้องพังทลาย

บอกใจให้แกร่งให้รักไม่ยอมแพ้พ่าย

ก็จะขอสู้ต่อไป

ก็จะขอสู้ต่อไป

ก็จะขอสู้ต่อไป