คนชั้นต่ำ

ย่างไปไสมีแต่คนขี้เดียด

เขารังเกียจขยะแขยง

เป็นหยังคือจั่งเกิดมา

รึเทวดาเพิ่นแกล้ง

จัดสรรปั้นแต่ง

ให้ทรมานแบบนี้

บ้านคือกองขยะเน่าๆ

ข้าวที่กินคือเศษอาหาร

เสื้อผ้าตัวเดียวติดกาย

เกิบบ่ใส่

บ่เคยอาบน้ำแปรงฟัน

อยู่ไปวันๆ

เป็นจัณฑาลเป็นคนชั้นต่ำ

มีแมงสาบเป็นหมู่

มีแต่หนูเป็นหมู่เว้า

ยามหิวข้าว

มันทรมานเกินทน

มีชีวิตแบบบ่มีความหมาย

คันแม่นตายสิมีบ้อน้อสักคน

เฮ็ดบุญกุศล

กรวดน้ำทำบุญให้มันแหน่

ย่างไปไสมีแต่คนขี้เดียด

เขารังเกียจขยะแขยง

เป็นหยังคือจั่งเกิดมา

รึเทวดาเพิ่นแกล้ง

จัดสรรปั้นแต่ง

ให้ทรมานแบบนี้

มีแมงสาบเป็นหมู่

มีแต่หนูเป็นหมู่เว้า

ยามหิวข้าว

มันทรมานเกินทน

มีชีวิตแบบบ่มีความหมาย

คันแม่นตายสิมีบ้อน้อสักคน

เฮ็ดบุญกุศล

กรวดน้ำทำบุญให้มันแหน่

มีแมงสาบเป็นหมู่

มีแต่หนูเป็นหมู่เว้า

ยามหิวข้าว

มันทรมานเกินทน

มีชีวิตแบบบ่มีความหมาย

คันแม่นตายสิมีบ้อน้อสักคน

เฮ็ดบุญกุศล

กรวดน้ำทำบุญให้มันแหน่

ขอใครสักคน

กรวดน้ำทำบุญให้มันแหน่