28

28 - Young Man and the Sea

Written by：วิรชา ดาวฉาย/ศุภชัย บุญดี

เมื่อฉันอายุสิบแปด

ขอบฟ้านั้นไม่เคยไกล

เพียงลมพัดคลื่นสาดได้ไป

เมื่อฉันอายุสิบแปด

ดอกไม้ไม่เคยโรยรา

ผลิรอคว้าทุกคราที่ไป

เวลาได้นําความฝันในหัวใจ

ขว้างทิ้งไปลับตา

เวลาได้นําความรักในหัวใจ

เขวี้ยงทิ้งไปลับตา

เมื่อฉันอายุสิบแปด

ความฝันนั้นเหมือนทุกสิ่ง

อาจยอมทิ้งความจริงเพื่อไป

เมื่อฉันอายุสิบแปด

ความรักนั้นแสนยิ่งใหญ่

คือความหมายเคลื่อนชีวิตไป

เวลาได้นําความฝันในหัวใจ

ขว้างทิ้งไปลับตา

เวลาได้นําความรักในหัวใจ

เขวี้ยงทิ้งไปลับตา

จินตนาการมีข้อแม้มากมาย

เมื่อประสบการณ์ได้ทําร้าย

ดอกไม้อาจร่วงโรย

ขอบฟ้าไกลแสนไกล

แต่ฉันยังมีหัวใจเหมือนเดิม

เวลาได้พาชีวิตมาแสนไกล

เห็นโลกทั้งใบด้วยตา

เรียนรู้ปรากฏการณ์

ที่อยู่เหนือคาดเดา

แสงใดไม่สร้างเงาเท่าความหวัง

ความรักที่ผลิบาน

ในความฝันคือพลัง

ให้ฉันยังอยากจะไปเหมือนเดิม

ให้ฉันยังอยากจะไปเหมือนเคย

ให้ฉันยังอยากจะไปเหลือเกิน

เมื่อฉันนั้นยี่สิบแปด

ชีวิตฉันต้องเดินต่อ

จะไม่ขอไม่รอคลื่นใด