Lirik Tidak Tersedia
นกเขาขะแมร์ (เถา)
ตระโหมโรง
กลม
ผู้เจียมตน
ผู้เลิศทางศัทธา
ถึงกับต้องคร่าแขนกันออกไป
สงเคราะห์ญาติด้วยน้ำใจอันงาม
เรวัตกุมารกับโลกียสุข
