คนสวน

คนสวน - Young Man and the Sea

แผ่นดินแตกระแหง

ฤดูแล้งแสนนาน

จนลืมกลิ่นหอมหวาน

ลมเหนือเมื่อวาน

แต่ฉันก็ยังจะทำ

สวนของฉันต่อไป

จะไม่รอท้องฟ้า

ให้มีฝนโปรยปราย

ออกไปปลูกต้นไม้

รดด้วยน้ำตา

ฉันขอแค่ฉันได้ทำ

สวนของฉันต่อไป

สวน ที่งดงาม ยามนกร้อง

ฉัน อยากแค่นั่งมอง

โลกเกิดมาจากละออง

ให้เราได้ครอบครอง

จะไม่อยู่ด้วยหวัง

อ้อนวอนเขาเฝ้ารอ

อดออมแรงร้องขอ

ไปเย้ยท้าทาย

ตอนฉันยืนยันจะทำ

สวนของฉันต่อไป

สวน ที่แสงดาว ส่องถึงเช้า

ฉัน อยากนั่งใต้เงา

โลกเกิดมาจากละออง

ให้เราได้ครอบครอง

ไม่มีใครอยู่เบื้องบน

มีเพียงดินและคน

สวน ที่สร้างเอง เป็นของฉัน

ฉัน อยากแค่สร้างมัน

โลกเกิดมาจากละออง

ให้เราได้ครอบครอง

ไม่มีใครอยู่เบื้องบน

มีเพียงดินและคน

โลกเกิดมาจากละออง

ให้เราได้ครอบครอง

ไม่มีใครอยู่เบื้องบน

มีเพียงดินและคน

หากยังคงรกร้าง

พร้อมเอาร่างทอดไป

ปล่อยกายกร่อนสลาย

เป็นปุ๋ยให้ดิน

เพราะฉันนั้นแค่อยากทำ

สวนของฉันตลอดไป