ฟ้าไกลดิน

ฟ้าไกลดิน - ศรีจันทร์ วีสี

Lyrics by：สลา คุณวุฒิ

Composed by：สลา คุณวุฒิ

เหมือนดินกับฟ้า

พี่หนุ่มชาวนา

บังอาจคิดมารักเจ้า

น้องเป็นเช่นฟ้า

เผลอมาคุกเข่า

ให้ดินชมเงา

ชั่วครั้งชั่วคราวก็ไป

เย้ายวนถวิล

หลอกให้ไอดิน

คิดว่ายุพินมีใจ

เผลอตัวไม่มองดูเงา

หมายจะเอา

ฟ้ามาครองได้

ดินเฝ้าเอาใจ

สุดท้ายฟ้าก็ไปไกลดิน

ความหวังสิ้นแนวดินมันต่ำ

มีกรรมอยู่แล้วแนวฟ้าเพินสูง

หมายสิมุ่งดึงเพินมาหา

เบิดปัญญาบ่เอามาได้

อันตัวอ้ายคือดินเบิดค่า

นางเป็นดั่งฟ้าคุณค่าต่างกัน

นับวันยิ่งหมอง

เส้นทางเงินทอง

สองเรามันห่างกัน

ยศศักดินาญาติกาลาวัณย์

น้ำปนน้ำมัน

ไม่อาจไปกันได้เลย

แล้วเธอก็หาย

เมื่อเจอผู้ชาย

ที่เจ้านั้นควรคู่เชย

พี่มองเจ้าเดินไกลห่าง

ไม่อาจเหนี่ยวรั้งได้เลย

ก้อนดินเชยๆ

ก็เลยก้มกินน้ำตา

ดินกับฟ้าคือนกกับกา

มันเดินได้คนอย่างหลงทางชั่วครู่

พอฮู้เซินหนีเจ้าจากพี่

บ่ตี๋อุ่นพอหนอย

ดินยังคอยคึดเห็นคุณฟ้า

ไปสาหล่าเวหาสูงส่ง

อย่ามาลงสู่พื้น

ดินสิเปื้อนเปลี่ยนสี

ไปดีเถิดฟ้า

พี่หมดปัญญา

จะได้น้องมาเคียงใกล้

ขอบคุณที่กาลครั้งหนึ่ง

เจ้าโน้มดึง

มาร่วมเคียงดินได้

พอเจ้าลาไกล

ดินไม่นินทาฟ้าเลย

คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้

คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้

ยามหนีไกลใจอ้ายบ่ว่า

เฮามันเป็นคือดินและฟ้า

คุณค่าอยู่ห่างกัน

เมื่อถึงวันเจ้าเลยไกลพี่

เข้าใจดีพี่ไม่เคยว่า

แค่แล้วๆมา

กะบุญแล้ว