วังบัวบาน

วังบัวบาน - นัดดา วิยกาญจน์ (Nadda Viyakarn)

Written by：Ocean Media

ร้อนลมหน้าแล้ง

ใบไม้แห้งร่วงลอย

หล่นทยอยเกลื่อนตา

ไหลตามกระแสน้ำพา

ลอยมาทั้งกลีบดอกไม้

จากภูผาไหลมา

สู่ในวังน้ำ

สุสานเทวีผู้มีความช้ำ

เหนือใครดอกไม้ใบไม้ไหลมา

คล้ายพวงหรีดร้อยมาลา

ไหลมาบูชาบัวบาน

น้ำวนนี่หนอ

เป็น ที่ก่อ เหตุการณ์

ที่ บัวบานฝังกาย

ยึดเอาเป็นเรือนหอเรือนตาย

ลอยกายไว้ด้วยแผ่นน้ำ

จากหุบเขาแนวไพรสู่ในเวียงฟ้า

ฝากไว้เพียงชื่อเลื่องลือเนิ่นช้า

ฝังจำฝากคำสัตย์สำนึกตรอง

หลงทางสุดหวังคืนครอง

หลงตัวจึงต้องลาระทม

เอาวังน้ำไหลเย็น

นี่หรือมาเป็นเมรุทอง

เอาน้ำตกก้อง

เป็นกลองประโคม

เอาเสียงจักจั่นลั่นร้องระงม

เป็นเสียงประโคม

ร้องต่างแตรสังข์

เพดานนั้นเอาเมฆฟ้า

ภูผานั้นต่างม่านบัง

ประทีปแสงจันทร์ ใสสว่าง

อยู่เดียวท่ามกลาง

ดง ดอย