โลกนี้บ่มีแต่อ้าย

เขียนคำแม่สอน

เป็นกลอนติดไว้ข้างฝา

เลิกงานกลับมา

อ่านทวนให้จำคำวอน

เรียนรู้สู้งาน

อย่าลืมบ้านเกิดเมืองนอน

ครอบครัวเรายังเดือดร้อน

แม่พร่ำสอนก่อนไกลบ้านมา

สายตาแม่เหงา

เป็นเงาติดใจไม่หาย

ลูกมาอยู่ไกล

ห่วงใยแม่ทุกเวลา

สู้งานเหนื่อยกาย

อ่อนใจเมื่อเจอปัญหา

หลายคราวอยากถอดใจลา

แต่แววตาแม่คอยเตือนใจ

แพ้บ่ได้

บอกใจอย่าให้อ่อนแอ

ทุกข์ใดรังแก

กี่แผลก็แพ้บ่ได้

คนรักจากลา

น้ำตาก็รินท่วมใจ

ตกงานกี่ครั้ง

ผิดหวังกี่คราวร้องไห้

หากแม่ยังมีทุกข์ใจ

เจ็บแค่ไหนบอกใจห้ามถอย

เขียนคำแม่สอน

เป็นกลอนติดไว้ข้างฝา

ย้ำเตือนผ่านตา

ให้จำแม่ยังรอคอย

อดทนสู้งาน

เจ็บกำเพิ่มสิบเป็นร้อย

เมื่อถึงวันที่รอคอย

จะนำรอยยิ้มไปกราบแม่

เขียนคำแม่สอน

เป็นกลอนติดไว้ข้างฝา

ย้ำเตือนผ่านตา

ให้จำแม่ยังรอคอย

อดทนสู้งาน

เจ็บกำเพิ่มสิบเป็นร้อย

เมื่อถึงวันที่รอคอย

จะนำรอยยิ้มไปกราบแม่