กระดาษหน้าสุดท้าย

กระดาษหน้าสุดท้าย - Saran/P6ICK/1st/The BESTS

Lyrics by：Saran maneechot

Composed by：Saran maneechot

กระดาษหน้าสุดท้าย

ฉันเว้นเอาไว้

เพื่อเขียนเพลงนี้เพื่อเธอ

แต่เหตุไฉน

คนในบทเพลง

ไม่อยู่ด้วยกัน

ให้ไปทั้งร้อย

แต่เธอไม่รู้

ช่างน่าสงสาร

ไม่รักยังทำ

ร้ายอีกเธอ

คิดทบทวนอยู่ทุกคืนวัน

ว่าเธอนั้นรักฉันจริงรึป่าว

ทุกๆ วันฉันพยายาม

จะทำให้เธอไม่มองข้ามฉัน

หรือความจริงฉันต้องยอมแพ้

ให้คนที่ยืนข้างเธอคือเขา

ไอ้คนอย่างเรามันไม่เอาไหน

ต้องทำยังไง

ไหนเธอช่วยลองบอก ที

โอว

ยังจำไอ้วันเก่าๆ

ของเราได้ไหม

ยังหวังว่าตัวเธอนั้น

จะยังไม่ลืมกัน

คืนสุดท้ายของเราจากกันไป

ก่อนจะจาก

เธอไม่ต้องมากล่อมประสาท

ก่อนเขียนเรื่องเธอ

ผมคงต้องต่อกระดาษ

บอกเธอไป

แม่งก็เหมือนบอกอากาศ

ทำไมความรู้สึก

แม่งปัญญาอ่อน Sus sus

มันใกล้ถึงบทจะดี

เธอเหมือนเนื้อเขียวสดขจี

ตอนนี้ใช้วันเวลาหมดจะปี

เพื่อต้องการสิ่งเดียว

คือคำว่าบทกวี

ในตอนที่มอบ

เพื่อจะเอาให้ตัวเธอที่ชอบ

แต่ว่ามันทำไม

กันต้องเป็นผมที่ต้อง

นอนกอดกล้อง

พร้อมกับน้ำตาที่ล่อง

เมื่อเห็นภาพของเธอ

มาพร้อมน้ำตาที่ซ่อน

ผมเอาลงที่บ้อง

ยินดีด้วยที่เธอได้ไปที่ชอบ

ไม่ต้องระแวงนี่ผมเองที่จ้อง

ก็ตอนที่คุณหัวใจพัง

แม่งก็เป็นผมที่ซ่อม

และถ้าเธอกลับมาที่ห้อง

อย่าลืมไปดูใต้เตียงล่ะ

หลายๆ อย่างเธอคงจะจำได้เอง

ความรู้สึกไม่เอน

ความทรงจำไม่เอียงอะ

ใช่ เธอมันรักใครไม่เป็น

ตอนนี้น้ำตาหยดเป็นกลอง

ปากร่ายร้อง

เป็นบทเป็นกลอน

ไม่ได้เหมือนซีรี่ย์

ที่มันจบเป็นตอน

แต่ชีวิตจริง

บุหรี่กูหมดเป็นซอง

เมื่อเธอยืนได้

แล้วมือเธอไม่ต้องเกาะผม

เธอเจอคนที่เหมาะสม

คนที่เพรียบพร้อม

และเขาก็มาก่อนผม

เธอควรจะไปกอดเขา

เธอไม่ต้องมากอดผม

ให้มันเป็นหน้าสุดท้าย

ที่ผมเว้นไว้

เหมือนกับเรื่องของเรา

ที่ถูกเว้นวรรค

ถ้ามันเป็นผมจะยกเว้นไหม

ทำไมเป็นมันเธอถึงเว้นวะ

ผมเข้าใจแล้วไม่ต้องเค้นนัก

น้ำตาของเธอผมรอเช็ดนะ

ผ่านไปไม่นาน

มันก็ยังไม่ได้การ

ความรู้สึกของเมื่อวาน

มันก็เละละ

วันนี้ผมต้องเช็ดซับ

กระดาษหน้าสุดท้าย

ไม่ให้เละนัก

กระดาษหน้าสุดท้าย

ฉันเว้นเอาไว้

เพื่อเขียนเพลงนี้เพื่อเธอ

แต่เหตุไฉน

คนในบทเพลง

ไม่อยู่ด้วยกัน

ให้ไปทั้งร้อยแต่เธอไม่รู้

ช่างน่าสงสาร

ไม่รักยังทำ

ร้ายอีกเธอ