กว่าจะรู้

กว่าจะรู้ - พงษ์สิทธ์ คำภีร์

Written by：พงษ์สิทธ์ คำภีร์

กว่าจะได้รู้ความจริงว่า

ปรารถนาเธอกว่าสิ่งใด

ถึงโลกจะหมุนไปอย่างช้าๆ

ก็ไม่อาจคว้าเธอไว้ได้

บินร่อนส่อนสำเกินจะเห็นค่า

ว่ามีดอกฟ้าหวังดีกว่าใคร

ทุกข์ผ่อนดับร้อนปลอบโยนเห็นใจ

ผิดถูกอย่างไรต้องมีเธอ

เธอมาจากไปไกลเจ้านกหลงไพร

มีแผลตรงไหนบาดเจ็บที่ใด

จึงร้องจากไปซานซม

ปีกคงช้ำระบม

จิตใจตรอมตรม

เพราะมารักคนใจดำ

ทำร้ายให้เธอเจ็บ

เธอมาจากไปไกลเจ้านกหลงไพร

มีแผลตรงไหนบาดเจ็บที่ใด

จึงร้องจากไปซานซม

ปีกคงช้ำระบม

จิตใจตรอมตรม

เพราะมารักคนใจดำ

ทำร้ายให้เธอเจ็บ

อยากจะกลับย้อนเวลาได้

จะทดแทนใดกลับคืนให้เธอ

อยากให้โลกหมุนกลับมาช้าๆ

และฉันจะคว้าเธอไม่ให้ไป

อยากให้โลกหมุนกลับมาช้าๆ

และฉันจะคว้าเธอไม่ให้ไป