ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน

ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน - แนนซี่ ท็อปไลน์

Lyrics by：สดใส โรจนวิชัย

Composed by：สดใส โรจนวิชัย

อย่าเหิม

อย่าเห่อ

ทะเยอ

ทะยาน

อย่าคิด

ต้องการเที่ยว

ทำตัวเป็นหัวเรือใหญ่

ถึงระบือ

มีชื่อก้องฟ้า

แล้วสักคราต้องล่วงลงได้

อย่าคิดว่าตัวเลิศล้ำ

อย่าตามใจตัวเป็นใหญ่

พลาดพลั้งร่วงมาเมื่อไหร่

จะไม่มีใครเอาใจปรนเปรอ

อย่าอวด

อย่าโอ้ว่าโตหรือดัง

หากแม้มีทาง

ชื่อเสียงโด่งดังอย่าได้

เหิมเห่อ

คนที่ดังกว่าเรายังมี

คนที่ดีกว่าเรายังเกร่อ

อย่าข้ามเมื่อเห็นคนล้ม

อย่าสมน้ำหน้าคนเซ่อ

เคราะห์ร้ายคราวเราเล่าเออ

เราอาจจะเจอกับวามเจ็บใจ

คนถึงมีความชั่วเจ็ดหน

ความดีของคนมีน้อยเมื่อไหร่

คนล้มแล้วอาจจะฟื้น

คนยืนอาจล้มก็ได้

ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง

เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่

หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่

จะต้องอับอายแทบซุกแผ่นดิน

อย่าเย่อ

อย่าหยิ่งอย่าทำชิงชัง

อย่าคิดว่าดัง

แล้วไม่เดินจะเหิรเมฆิน

ดังก็มีแต่คนอุ้มโอ๋

โซแล้วทรามกลับถูกหยามหมิ่น

คนดังดนดับอับจน

ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น

อย่ามัวแบ่งชั้นกั้นถิ่น

เราต่างเดินดินกินข้าว

เหมือนกัน

คนถึงมีความชั่วเจ็ดหน

ความดีของคนมีน้อยเมื่อไหร่

คนล้มแล้วอาจจะฟื้น

คนยืนอาจล้มก็ได้

ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง

เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่

หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่

จะต้องอับอายแทบซุกแผ่นดิน

อย่าเย่อ

อย่าหยิ่งอย่าทำชิงชัง

อย่าคิดว่าดัง

แล้วไม่เดินจะเหิรเมฆิน

ดังก็มีแต่คนอุ้มโอ๋

โซแล้วทรามกลับถูกหยามหมิ่น

คนดังดนดับอับจน

ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น

อย่ามัวแบ่งชั้นกั้นถิ่น

เราต่างเดินดินกินข้าว

เหมือนกัน