ใส่กลอนนอนกลุ้ม

ใส่กลอนนอนกลุ้ม - สมจิตร บ่อทอง

Written by：Sure Entertainment

เป็น ของเพิ่น เสียเถิดน้อง

เพราะตัวพี่บ่มีตังค์

เขานั้นเป็นคนรวย

มันห่างกัน ไกลเยิ่น

เห็นบัตรเชิญแฟนเจ้า

นางสิเป็นของเขา

เบิดหวังแล้ว

โอ้ยทางพี่

โอ๊ยแรม2ค่ำ เดือน4

เขาสิมาแต่งน้อง

พี่ปิดห้อง โต่งน้ำตา

ขออำลา เอ้อ เออ เอย

คนงามเอ้ย

ใกล้วันน้องวิวาห์

พี่ร้าวอุราใส่กลอนนอนกลุ้ม

ข้าวก็ไม่ยอมกิน

ดินก็ไม่ยอมเดิน

ซุ่มอยู่ในห้องนอน

เดิ๊กเดิ๊กค่อน

ปวดใจเหลือเกิน

เพียงแต่ได้รับบัตรเชิญ

ไม่อยากเดินฟุบในห้องนอน

ปิดกลอนไห่จนน้ำตาเซาไหล

ถึงวันน้องสิแต่ง

สงสารโตย้อนบ่มีบาทแบ๊งค์

ยอมแพ้ฝ่ายเขา

โลกนี้เศร้ายามพี่มีทุกข์

เขานั้นมีความสุข

แต่ว่าเฮาหมองไหม้

อดเอาไว้

เก็บความเศร้าทางใน

ยามเจอเพื่อนเจอหมู่

ความเสียใจบ่แสดงให้ฮู้

ทำยิ้มก่อนน้ำตา

พี่ขอลาไปก่อนแม่นวลน้อง

ให้เนื้อทองจงอยู่เป็นคู่กัน

นึกว่านอนฝันร้าย

เหลือเพียงกายประคองอยู่

เปิดความหวังรักสลายย้อนซู้

สิหันหน้า เบิ่งผู้ได๋

ใจพังเพ เอ พะนางเอ้ย

พี่มันมอซอ

น้องจึงไม่รออยากเป็นคุณนาย

บ้ายบาย

ขออวยพรให้ เจ้าจงสุขขี

ขอให้สุขสันต์

แต่งกันแล้วจงลืมพี่

เขารวยเจ้าคงยินดี

พี่มันไม่มีเงินเดือนเงินดาวน์

เอาความสาว

ไปให้เขาสาแล้ว

สาแล้วพร้อมทั้งพรมจา

ของเจ้าเด้ออุ่น

ส่วนว่าบุญของพี่ชายต่ำต้อย

มีน้อยบ่ท่อเอา

ขอให้เจ้ามีแต่ความสุข

พี่เหมือนคนขี้ทุกข์

กะซางตาย

พะนางน้องเอ้ย