ดาวลูกไก่, Pt. 1 Lyrics
ดาวลูกไก่, Pt. 1 - พร ภิรมย์
Written by：พร ภิรมย์
โอ้ชีวิตคิดไฉน
ใครหนอใครลิขิต
ประกาศิตของศิวะ
หรือของพระพรหมเจ้า
บ้างต่างกำเนิดเกิดมา
พอลืมตามองโลก
บ้างมีโชคบ้างอับโชค
มีสุขโศกปนเศร้า
จอมนราพิสุทธ์
ท่านสอนพุทธบริษัท
เป็นธรรมะปรมัต
อ่านถึงอำนาจกรรมเก่า
ว่ากุสะลาธรรมา
มนุษย์เกิดมามีสุข
อกุสะลาพาให้ทุกข์
ดังไฟที่ลุกรุมเร้า
บ้างกึ่งดีกึ่งชั่ว
เพราะตัวของตัวมั่ววุ่น
สร้างทั้งบุญทั้งบาป
เหมือนคำที่ฉาบด้วยขาว
ผมมิใช่บัณฑิต
อันมีจิตสิเหน่หา
ที่จะเป็นนักเทศนา
มาเจรจายั่วเย้า
จิงตั้งศรัทธาสาทก
เรื่องยาจกยากจน
มีตากับยายสองคน
ปลูกบ้านอยู่บนเชิงเขา
แกเลี้ยงแม่ไก่อู
มีลูกอยู่เจ็ดตัว
เช้าก็ออกริมรั้ว
จิกกินเม็ดถั่วเม็ดข้าว
เวลามีเหยี่ยวเฉี่ยวโฉบ
นังแม่ก็โอบปีกอุ้ม
กางสองปีกออกคลุม
พาลูกทั้งกลุ่มเข้าเล้า
แม่ไก่จะปลอบขวัญลูก
เสียงกุ๊กๆปลุกขวัญ
ลูกตอบเจี๊ยบๆดังลั่น
ทั้งๆที่ขวัญเขย่า
แล้วเขี่ยข้าวออกเผื่อ
ต่างคุ้ยเหยื่อออกให้
ลูกไก่แม่ไก่ไร้ทุกข์
ซิไม่มีสุขใดเท่า
ถึงคราวจะสิ้นชีวิต
เมื่ออาทิตย์อัสดง
มีภิกษุหนึ่งองค์
เดินออกจากชายเขา
ธุดงค์เดียวด้นดั้น
เห็นสายัณห์สมัย
หยุดกลางพลางทันใด
หลังบ้านตายายผู้เฒ่า
อยากรู้เรื่องต่อก็ต้อง
ไปเปิดหน้าสองฟังเอา