อุ้ยคำ

อุ้ยคำ - จรัล มโนเพ็ชร

Written by：Ocean Media

อุ๊ยคำ อุ๊ยคำ อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำคนแก่

ท่าทางใจดี

ลูกผัวบ่มี

อยู่ตัวคนเดียว

มะแลงแดดอ่อน

อุ๊ยคำกำเคียว

เกี่ยวผักบุ้ง

ใส่บุงกลางหนอง

ตาก็ฟ้า

ก็ฟาง

หลังก็งุ้ม

ก็ก่อง

อยู่กลางหนอง

จนมืด

จนค่ำ

แล้วแกก็แบ่ง

แล้วแกก็แบ่ง

ผักบุ้งเป็นก๋ำ

ผักบุ้งเป็นก๋ำ

ส่งขาประจำ

เลี้ยงตัว

สืบมา

อุ๊ยคำเกยบอก

เล่าความเป๋นมา

ลูกผัวก่อนหน้า

นั้นอยู่

โต๋ยกั๋น

แล้วมาวันหนึ่ง

แล้วมาวันหนึ่ง

ผัวแกก่พลัน

ผัวแกก่พลัน

มาต๋ายละกั๋น

เหลือเพียงลูกสาว

แต่แล้วแฮม

บ่เมิน

มีเรื่อง

อื้อฉาว

ลูกสาวหนีโต๋ย

ปอจาย

อุ๊ยคำเคยอยู่

อุ๊ยคำเคยอยู่

คนเดียวเปลี่ยวดาย

คนเดียวเปลี่ยวดาย

ตุ๊กใจ๋

ตุ๊กก๋าย

ปี้น้อง

บ่มี

อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำคนแก่

ท่าทางใจ๋ดี

ลูกผัวบ่มี

เป็นดีเอ็นดูล้ำ

แลงนี้แดดอ่อน

บ่หันอุ๊ยคำ

เกยมาประจำ

อุ๊ยคำ

ไปไหน

หมู่ผักบุ้ง

ยอดซม

เซาซบ

บ่ไหว

เป็นจะใด

ไปแล้ว

อุ๊ยคำ

ฟ้ามืดมัวหม่น

เมฆฝนครื้มดำ

เสียงพระอ่านธรรม

ขออุ๊ยคำ

ไปดี

อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำคนแก่

ท่าทางใจ๋ดี

ลูกผัวบ่มี

เป็นดีเอ็นดูล้ำ

แลงนี้แดดอ่อน

บ่หันอุ๊ยคำ

เกยมาประจำ

อุ๊ยคำ

ไปไหน

หมู่ผักบุ้ง

ยอดซม

เซาซบ

บ่ไหว

เป็นจะใด

ไปแล้ว

อุ๊ยคำ

ฟ้ามืดมัวหม่น

เมฆฝนครื้มดำ

เสียงพระอ่านธรรม

ขออุ๊ยคำไปดี

อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำ

อุ๊ยคำ