ปรากฎการณ์ผีเสื้อ 歌詞
ปรากฎการณ์ผีเสื้อ - Kluaythai
Written by：วสกร เดชสุธรรม/สันติ ชัยปรีชา
เพราะโลกในความเป็นจริง
ทุกสิ่งไม่มีเหลือไว้
สูญสิ้นไปตามกาลเวลา
จะเร็วหรือจะช้า
ไม่อาจจะหนีไปได้
ใต้ฟ้าตะวันเดียวกัน
แม้ฝันกันไปไกลแค่ไหน
แต่แสงตะวันที่ทอลงมา
ในสักวัน
จะผลาญทุก
อย่างให้วอดวาย
พริ้วไหวไปตามแรงลม
อวดปีกที่งามเกินใคร
แต่ผีเสื้อเจ้าเอ๋ยรู้บ้างไหม
โลกใบเล็กๆกำลัง
จะลุกเป็นไฟ
เมื่อสายน้ำ
ไม่มีวันคืนมา
ยังจะรอไป
จนนานแค่ไหน
เมื่อแสงตะวัน
ไม่ปราณีใคร
จะหยุดมันไว้ก็สายไป
ดินแดนของผู้ทำลาย
สุดท้ายเหมือน
ฆ่าตัวตาย
เพราะโลกคือดาว
ดวงเดียวที่
ยอมให้หายใจ
เรายืนบนผืนเดียวกัน
โลกนี้สำคัญเท่าไร
ที่เหลือไว้แค่
เพียงเศษความ
ฝันลวงตา
คงมีความหมาย
แค่ความว่างเปล่า
เล็กน้อยที่ทำลง
ไปกลับเปลี่ยนเป็น
ความฝันร้าย
ผีเสื้อเจ้าเพียง
กระพือปีกโลกใบเล็ก
นี้กลับต้องมาพังทลาย
เมื่อสายน้ำ
ไม่มีวันคืนมา
ยังจะรอไป
จนนานแค่ไหน
เมื่อแสง
ตะวันไม่ปราณีใคร
จะหยุดมันไว้ก็สายไป
ดินแดนของผู้ทำลาย
สุดท้ายเหมือนฆ่าตัวตาย
เพราะโลกคือดาว
ดวงเดียวที่ยอมให้หายใจ
เรายืนบนผืนเดียวกัน
โลกนี้สำคัญเท่าไร
ที่เหลือไว้แค่เพียง
เศษความฝันลวงตา
คงมีความหมาย
แค่ความว่างเปล่า
ดินแดนของผู้ทำลาย
สุดท้ายเหมือนฆ่าตัวตาย
เพราะโลกคือ
ดาวดวงเดียวที่ยอม
ให้หายใจ
เรายืนบนผืนเดียวกัน
โลกนี้สำคัญเท่าไร
ที่เหลือไว้แค่เพียง
เศษความฝันลวงตา
คงมีความหมาย
แค่ความว่างเปล่า
เรายืนบนผืนเดียวกัน
โลกนี้สำคัญเท่าไร
แค่ดอกไม้เด็ดไป
สะเดือนไปถึงดวงดาว
จักรวาลมีกี่ล้านดวงดาว
แล้วยังไงมีดวงไหน
ที่เหมือนโลกเรา
แผลบางๆหากปล่อยทิ้ง
ยิ่งจะรุกจะลาม
ดาวดวงนั้น
เป็นความทรงจำ
ทรงจำ
ความทรงจำ
แค่ดอกไม้เด็ดไป
สะเดือนไปถึงดวงดาว
จักรวาลมีกี่ล้านดวงดาว
แล้วยังไงมีดวงไหน
ที่เหมือนโลกเรา
แผลบางๆหากปล่อยทิ้ง
ยิ่งจะรุกจะลาม
ดาวดวงนั้น
เป็นความทรงจำ
ทรงจำ
ความทรงจำ