ผู้เคราะห์ร้าย

ผู้เคราะห์ร้าย - พั้นช์ (龐馳)

Written by：สุวัธชัย สุทธิรัตน์/เผ่าพันธุ์ อมตะ

บางเรื่องก็ควรจะปล่อยวาง

ฉันก็รู้ดีไม่ได้แค้น ไม่ได้ฝังใจ

บางเรื่องก็ควรจดจำไว้

เอาไว้เตือนใจไม่ให้พลั้ง

ไม่ให้ผิดอีกซ้ำ ซ้ำ

อย่างฉัน

หลงเชื่อในคำบางคำจากเธอนั้น

เจ็บตั้งกี่ครั้ง ตั้งกี่หนกัน

สุดท้ายจะมาให้เราเป็นอย่างเดิม

อยากเตือนเธอว่าลืม

อะไรหรือเปล่า

ลืมการกระทำ

ลืมเรื่องราว

ที่หลอกฉัน

และทำร้ายจิตใจ

เธอคงลืมอะไรหลายอย่าง

จึงกลับมาวอนขอให้เหมือนเดิม

แต่กับฉัน

ผู้เคราะห์ร้าย

ไม่ลืม

คำว่าเสียใจไม่กี่คำ

มันไม่ชดเชยใจที่ช้ำ

ที่สลายไป

เธอว่าฉันควรจะเสี่ยงตาย

อีกซักเท่าไหร่

จึงจะสมควรที่จะได้เรียนรู้

เมื่อฉัน

หลงเชื่อในคำบางคำจากเธอนั้น

เจ็บตั้งกี่ครั้ง ตั้งกี่หนกัน

สุดท้ายจะมาให้เราเป็นอย่างเดิม

อยากเตือนเธอ

ว่าลืมอะไรหรือเปล่า

ลืมการกระทำ

ลืมเรื่องราว

ที่หลอกฉัน

และทำร้ายจิตใจ

เธอคงลืมอะไรหลายอย่าง

จึงกลับมาวอนขอให้เหมือนเดิม

แต่กับฉัน

ผู้เคราะห์ร้าย

ไม่ลืม

อยากเตือนเธอว่าลืมอะไรหรือเปล่า

ลืมการกระทำ

ลืมเรื่องราว

ที่หลอกฉัน

และทำร้ายจิตใจ

เธอคงลืมอะไรหลายอย่าง

จึงกลับมาวอนขอให้เหมือนเดิม

แต่กับฉัน ผู้เคราะห์ร้าย

ไม่ลืม